Ocena stopnia gotowości pacjentów do współpłacenia za świadczenia opieki zdrowotnej
DOI:
https://doi.org/10.15584/nsawg.2020.4.12Słowa kluczowe:
lekarz specjalista, dopłata do świadczeń, ochrona zdrowia, współfinansowanieAbstrakt
Celem opracowania było poznanie gotowości pacjentów do dokonywania dopłat do specjalistycznych świadczeń zdrowotnych oraz poznanie akceptowanego poziomu dopłat w opiniach anonimowych respondentów. Dla przeprowadzenia badań i zebrania danych opracowano kwestionariusz ankiety. Kwestionariusz został zamieszczony na portalu internetowym. Ankietowani wybierali właściwy dla nich wariant odpowiedzi. Wszystkie pytania miały charakter pytań zamkniętych. Bazę danych założono w programie Excel. W obliczeniach uwzględniono 527 kompletnie wypełnionych kwestionariuszy. Analiza zgromadzonych danych pokazała, jaka jest kwota akceptowalna dla dokonywania dopłat do specjalistycznych wizyt lekarskich. Według osób wypowiadających się ustalona kwota powinna być równa dla wszystkich, a do grup społecznych uprzywilejowanych powinno się zaliczać tylko osoby niepełnosprawne i przewlekle chore. Najczęściej chęć dopłaty deklarowały osoby z wyższym poziomem miesięcznego dochodu netto na jedną osobę w gospodarstwie domowym oraz z poziomem wykształcenia wyższym i średnim. Badania pokazały, że osoby młodsze częściej akceptowały wprowadzenie dopłat aniżeli osoby starsze. Z uwagi na fakt, że w bazie analizowanych danych w strukturze wieku przewagę stanowiły osoby młodsze, w deklarowanym posiadanym poziomie wykształcenia najmniej liczną grupą były osoby z podstawowym poziomem wykształcenia i większość respondentów była mieszkańcami miast, uzyskane wyniki badań pozwoliły na wysnucie potrzebnych i ciekawych spostrzeżeń, nie upoważniają jednak do uogólnień, inspirują do poszerzenia bazy danych i prowadzenia kolejnych analiz.
Bibliografia
Bromber, P., Hady, J., Lachowski, H., Leśniowska-Gontarz, M., Szaban, D., Ślusarczyk, B., Zdanowska, J. (2015). System ochrony zdrowia w Polsce. Warszawa: Wydawnic¬two CeDeWu.
Drewnowski, J. (1977). Poverty its meaning and measurement. Development and Change, 8(2), 183–208. DOI: 10.1111/j.1467- 7660.1977.tb00736x.
Golinowska, S. (2000). Polityka społeczna, koncepcje – instrukcje – koszty. Warszawa: Poltext.
Golinowska, S., Czepulis-Rutkowska, Z., Sowada, Ch., Włodarczyk, C., Sowa, A. (2002). Opieka zdrowotna w Polsce po reformie. Raporty CASE. Warszawa: Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych.
Jasiński, G. (2001). Wybrane aspekty organizacji i metod finansowania systemów ochrony zdrowia w państwach europejskich. Biuletyn Kas Chorych, 3–4, 16–22.
Johann, M. (2005). Polska – UE. Porównanie poziomu życia ludności. Warszawa: Difin.
Jończyk, P. (2010). Struktura systemów oraz finansowanie opieki zdrowotnej w Polsce i na świecie. Master of Business Administration, 2(103), 116–139.
Kaczmarczyk, S. (2004). Badania marketingowe. Metody i techniki. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Kautsch, M., Whitfield, M., Klich, J. (2001). Zarządzanie w opiece zdrowotnej. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
Kolwitz, M. (2010). Polski system ochrony zdrowia – perspektywy i możliwości zastosowania systemów ochrony zdrowia innych państw Unii Europejskiej. Roczniki Pomorskiej Akademii Medycznej, 56(3), 131–143.
Kowalczyk, M. (2015). Finansowanie ochrony zdrowia w Polsce w latach 1999–2015. Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie, 20, 139–148.
Księżopolski, M. (1999). Polityka społeczna. Wybrane problemy porównań międzynarodowych. Katowice: Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”.
Lenio, P. (2018). Źródła finansowania ochrony zdrowia w Polsce i w Niemczech. Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu, 1(6), 53–73. DOI: 10.12775/PBPS.2018.004.
Łagowski, P. (2012). Wybrane modele finansowania systemu opieki zdrowotnej. Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne, 12, 81–94.
OECD (2013). Economics Department Policy Note. What Future for Health Spending. No 19. Pobrane z: https://www.oecd.org/economy/ policy/notes (2019.06.24).
Paszkowska, M. (2017). System ochrony zdrowia w Polsce – zmiana modelu. Problemy Zarządzania, 15/3(1), 25–41. DOI: 10.7172/1644-9584.69.2.
Piotrowska-Marczak, K. (2002). Finansowe aspekty reformy ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce. Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu. Zeszyt 901, maj.
Rudawska, I. (2007). Opieka zdrowotna, aspekty rynkowe i marketingowe. Warszawa: PWN.
Rutkowska-Podołowska, M., Popławski, Ł., Zaleska-Tsitini, M. (2011). Health care policy in Poland and in selected European Union countries: Attempts at reducing fast increasing medical care costs. The Małopolska School of Economics in Tarnów. Papers Collection, 19(2), 131–139.
Suchecka, J. (2016). Ekonomia zdrowia i opieki zdrowotnej. Kraków: Wolter Kluwer.
Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 295).
Wawrzyniak, D. (2017). Standard of Living in the European Union. Comparative Economic Research Central and Easten Europe, 19(1), 139–153. DOI: 10.1515/cer- 2016-0008.
Wielicka, K. (2014). Zarys funkcjonowania systemów opieki zdrowotnej w wybranych krajach Unii Europejskiej. Organizacja i Zarządzanie, 70, 491–504.
Wrona, B. (2011). Działalność regulacyjna państwa w sferze finansowania ochrony zdrowia. Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Uniwersytet Rzeszowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
