Badanie efektywności wykorzystania innowacyjnych zasobów białoruskich organizacji

Abstrakt

Celem opracowania jest ocena wydajności innowacyjnych zasobów organizacji przemysłowych przy użyciu metod ekonomicznych i statystycznych. Analizowany system wskaźników efektywności wykorzystania zasobów innowacyjnych charakteryzuje wydajność organizacji z punktu widzenia różnych wektorów wejściowych: wskaźniki wyrażają wyniki finansowe organizacji, skuteczność prac badawczo-rozwojowych, efektywność kosztową, wyposażenie w środki trwałe (techniczne uzbrojenie pracy) oraz wydajność pracy. Wyniki analizy wskazują na wzrost rentowności finansowej prac naukowo-technicznych – badania i rozwój cechują się wyższymi wynikami finansowymi w porównaniu z efektywnością sprzedaży organizacji. W opracowaniu analizie została poddana ponadto struktura zatrudnienia naukowców w krajach OECD. Ustalono, że zmniejsza się udział wydatków na edukację w łącznej kwocie wydatków skonsolidowanego budżetu. Wskazano, że konieczne jest zapewnienie bodźców materialnych przyciągających wykwalifikowany personel do sektora edukacyjnego. Przeprowadzono także międzynarodowe porównanie udziału wydatków rządowych na badania i rozwój w PKB według krajów oraz zidentyfikowano kraje o wysokim i niskim poziomie intensywności wiedzy. Wykazano, że inwestycje w środki trwałe mają znaczący wpływ na poziom kosztów innowacji technologicznych. Rezultaty analiz są podstawą do wnioskowania, że rozważany system wskaźników pozwala ocenić kondycję sektora badawczo-rozwojowego w skali całej gospodarki narodowej