Ochrona konsumenta w umowach zawieranych na odległość (zarys problemu)

Abstrakt

Jesteśmy świadkami dynamicznych zmian w dziedzinie informatyzacji. Dotyka ona wielu sfer naszego życia, w tym życia gospodarczego. Z uwagi na walory, korzystanie z usług internetowych staje się coraz bardziej powszechne jako konsekwencja poszukiwania tanich form komunikacji, a także bezpłatnego dostępu do informacji, co wpływa na tworzenie obrotu elektronicznego jako nowej formy obrotu handlowego. W dzisiejszych czasach Internet stanowi podstawowy kanał sprzedaży w bardzo wielu branżach. Jednak z punktu widzenia konsumenta w przypadku umów zawieranych za pomocą Internetu, klasyfikowanych jako umowy zawierane na odległość, istnieje ryzyko, że towar będzie gorszej jakości niżby to wynikało z „oględzin” na stronie internetowej, a konsument nie ma możliwości sprawdzenia przed zakupem czy jest on zgodny z jego wyobrażeniami. W relacjach z przedsiębiorcą konsument występuje jako strona słabsza – wynika to z jego potencjału ekonomicznego oraz z faktu, iż przedsiębiorca jest profesjonalistą – posiada wiedzę specjalistyczną ,do której przeciętny konsument zwykle nie ma dostępu. Ustawa z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta zawiera rozwiązania, które chronią konsumenta w sytuacji zawierania z przedsiębiorcą umów na odległość. Są to: rozbudowane obowiązki informacyjne przedsiębiorcy oraz konsumenckie prawo odstąpienia od umowy. Dodatkowym rozwiązaniem służącym ochronie konsumenta jest uznanie za niedopuszczalne zrzeczenia się przez niego praw gwarantowanych w ustawie. Ponadto, postanowienia umowy mniej korzystne dla konsumenta niż postanowienia ustawy są nieważne, a w ich miejsce stosuje się jej przepisy