Tożsamość regionalna w planowaniu przestrzennym – Wielkopolska 2020+. Refleksje i komentarz
DOI:
https://doi.org/10.15584/pjsd.2020.24.1.6Słowa kluczowe:
tożsamość regionalna, dziedzictwo kulturowe, planowanie przestrzenne, plan zagospodarowania przestrzennego, retardacjaAbstrakt
Wdrażanie strategii rozwoju regionu następuje poprzez plan zagospodarowania województwa. Jego uchwalenie należy do wyłącznej właściwości wojewódzkiego sejmiku samorządowego. W znacznym zakresie jest on wyznacznikiem tożsamości regionu, co widoczne jest zwłaszcza w przypadku ustaleń planistycznych dotyczących dziedzictwa kulturowego. Chociaż nie jest powszechnie wiążącym aktem prawa miejscowego, to jednak wiąże gminy przy sporządzaniu własnych dokumentów planistycznych. Stwarza szansę ochrony terenów i obiektów będących przedmiotem zainteresowania turystyki kulturowej przed degradacją ich wartości lub zupełnym zniszczeniem. Ważnym przesłaniem jest zobowiązanie do współodpowiedzialności samorządów lokalnych za wspólną przestrzeń i jej dziedzictwo kulturowe. Dla przeciwdziałania procesom destrukcji krajobrazów poprzez procesy suburbanizacji sprzyjające zmniejszaniu się terenów otwartych, w planach wojewódzkich podkreślana jest potrzeba ochrony i promocji krajobrazów przyrodniczo-kulturowych. Utrzymanie terenów otwartych jako niezabudowanych w sytuacji ogromnej presji inwestycyjnej może być przykładem retardacji utraty tożsamości regionalnej, co wymaga jednak dużej determinacji władz lokalnych.
Downloads
Bibliografia
Blazy R. 2010. Wpływ planów zagospodarowania przestrzennego na wartość środowiska kulturowego regionu (spójność polityki przestrzennej z planami różnego szczebla). Architecturae et Artibus. Białystok. (6). 4. 27-34.
Kasprzak K. 2018. Turystyka w regionalnych dokumentach strategicznych województwa wielkopolskiego. [w:] B. Hołderna-Mielcarek, M. Zamelska (red.). Społeczno-kulturowy kontekst rozwoju turystyki i rekreacji w metropoliach. Studia Periegetica. Poznań. 2 (22). 33-48.
Kasprzak K. 2019. Wielkopolska 2020+ – ochrona dziedzictwa kulturowego i turystyka kulturowa w planie zagospodarowania przestrzennego województwa wielkopolskiego. Turystyka Kulturowa. Poznań. 6. 1-11. [dok. elektr. http://turystykakulturowa.org, portal popularyzacyjny: http://turystykakulturowa.eu/wp. data wejścia 3.06.2020].
Kasprzak K., Raszka B. 2018. Ochrona gleb w parkach narodowych poprzez plany ochrony. [w:] G. Malina (red.). Remediacja, rekultywacja i rewitalizacja. Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych Oddział Wielkopolski. Poznań. 43-65.
Macias A., Bródka S., Kubacka M. 2019. Granice i podział regionalny Wielkopolski w aspekcie hydrograficznym. [w:] A. Choiński (red.). Wody Wielkopolski. Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Poznań. serie geograficzna. 103. 9-67.
Pawuła-Piwowarczyk R. 2013. Z lotu ptaka 1956-1965. [w:] H. Marcinkowski, W. Milewski, E. Pawłowicz, R. Pawuła-Piwowarczyk, Z. Skupniewicz, L. Wejchert, Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005. Studia Miejskie. Poznań. 151-179.
Raszeja E., Gałecka-Drozda A. 2015. Współczesna interpretacja idei poznańskiego systemu zieleni miejskiej w kontekście strategii miasta zrównoważonego. Studia Miejskie. Poznań. 19. 75-86.
Raszka B. 2010. Narzędzia retardacji przekształceń środowiska w gospodarce przestrzennej, Biuletyn KPZK PAN. Warszawa. 242. 109-120.
Raszka B., Kasprzak K. 2015. Metodologiczne aspekty rewitalizacji i rekultywacji w kontekście planowania przestrzennego – Esej. [w:] G. Malina (red.). Remediacja, rekultywacja i rewitalizacja. Wydawnictwo Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych Oddział Wielkopolski. Poznań. 83-99.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Polish Journal for Sustainable Development
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
