Las Miyawaki jako sposób retardacji zmian spowodowanych nadmierną urbanizacją

Autor

  • Zbigniew W. Czerniakowski Zakład Agroekologii i Użytkowania Lasu, Kolegium Nauk Przyrodniczych, Uniwersytet Rzeszowski

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2024.28.1.6

Słowa kluczowe:

las kieszonkowy, sukcesja, korzyści ekofunkcjonalne, retardacja

Abstrakt

Intensywnie rozbudowujące się miasta są miejscem, w którym często napotykamy tereny o silnie zdegradowanych glebach. Założenie w takich miejscach terenów zieleni sprawia zwykle sporo kłopotów. Alternatywnym rozwiązaniem może być oddanie ich we władanie tak zwanej czwartej przyrody. Jeszcze ciekawszym pomysłem, z ekologicznego punktu widzenia, może być las kieszonkowy, nasadzenie zaproponowane przez japońskiego botanika Akira Miyawakiego. Wprawdzie początkowe etapy zalesienia są dość kosztowne i pracochłonne, szybko jednak możemy osiągnąć teren o znacznej ekofunkcjonalności. Powierzchnia lasu kieszonkowego może mieć zaledwie kilka m2 i wyśmienicie daje się wkomponować w krajobraz miasta. Jest znakomitym przykładem na próbę retardacji niekorzystnych zmian powodowanych przez nadmierną urbanizację.

Pobrania

Opublikowane

2024-07-18