Zasady zapisu bibliograficznego

• Książki:

  K. Kowalski, Sztuka Rzeszowa, Rzeszów 2002, s. 55. 

  Cz. Karolak, W. Kunicki, H. Orłowski, Dzieje kultury niemieckiej, Warszawa 2006, s. 31–32.

  A. Holz, Geschichte der deutschen Kunst, t. 6, Berlin 2001, s. 104. 

  Studia i materiały do dziejów sztuki najnowszej, red. J. Nowak, Warszawa 2000, s. 89.

• Katalogi wystaw:

  Koniec wieku, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, 15 XI 1996–26 I 1997, Muzeum Narodowe w Krakowie, 15 III 1997–15 V 1997, red. E. Charazińska, Ł. Kossowski, Warszawa 1996, s. 118.

• Artykuł w pracy zbiorowej:

  M. Motté, Was die Bibel verschweigt, erzählen die Dichter, w: Der Heiligen Schrift auf der Spur. Beiträge zur biblischen Intertextualität in der Literatur, red. M. Kłańska, J. Kita-Huber, P. Zarychta, Dresden–Wrocław 2009, s. 53.

  J. Hermand, Die gescheiterte Hoffnung. Zur Malerei der Befreiungskriege, w: idem, Avantgarde und Regression. 200 Jahre deutsche Kunst, Leipzig 1995, s. 15.

• Artykuł w czasopiśmie lub w gazecie:

  P. Dettloff, Dawne rogatki miejskie Krakowa, „Rocznik Krakowski” 76, 2010, s. 63.

  Ein Tilgman’sches Sandgebläse in Mühlau, „Innsbrucker Nachrichten” 22, 1875, nr 270, s. 3236.

  Ważne!

  Przy powtórnym cytowaniu należy podać nazwisko autora (ewentualnie tytuł lub jego skrót), rok publikacji oraz przypis, w którym dana publikacja pojawiła się po raz pierwszy, np.:

  Szczerski 2002, jak przyp. 5, s. 23.

  Karolak, Kunicki, Orłowski 2006, jak przyp. 20, s. 57.

  Koniec wieku 1996, jak przyp. 22, s. 89.

  Studia i materiały… 2000, jak przyp. 11, s. 78.

  W razie konieczności należy stosować zwyczajowe odnośniki łacińskie (np. idem, eadem, ibidem).

• Materiały archiwalne:

  Przy powoływaniu się na źródła archiwalne informacje o lokalizacji dokumentów należy podawać od ogólnych do szczegółowych: Nazwa archiwum (wraz z proponowanym skrótem, jeśli w artykule pojawią się dalsze odwołania do dokumentów z danego archiwum), sygnatura akt, nazwa zespołu (z ewentualnie proponowanym skrótem), tytuł dokumentu, wykorzystane strony/karty,

  na przykład:

  Archiwum Prowincji Południowej Dominikanów w Krakowie (= APPD), Kr 395, Księga akt związanych z odbudowaniem kościoła św. Trójcy po pożarze w 1850 r., zespół niepaginowany, Teofil Żebrawski, Objaśnienia dotyczące odbudowania kaplicy Orlikowską zwanej w kościele SS. Trójcy przy klasztorze XX. Dominikanów w Krakowie (30 XI 1857), s. [1]. Jeżeli tytuł dokumentu został nadany przez autora, należy zapisać go antykwą (np.: List T. Żebrawskiego do A. Przezdzieckiego z 28 II 1851).

  Materiały do pobrania:

• ZASADY ZAPISU BIBLIOGRAFICZNEGO