Etyka publikacyjna

Redakcja rocznika „Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej” kieruje się standardami Komitetu do Spraw Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics), https://publicationethics.org, i prowadzi działalność w odniesieniu do nich w celu zachowania najwyższych norm wydawniczych, a tym samym wyeliminowania nagannych i negatywnych zjawisk w zakresie publikacji tekstów naukowych, tj.: plagiat, ghost writing (nieuwzględnienie osób, które miały udział w napisaniu artykułu) i guest authorship (przypisanie autorstwa osobom, które nie uczestniczyły w tworzeniu tekstu). 

 

Wymienione poniżej zasady etyki wydawniczej odnoszą się zarówno do autorów, jak też recenzentów, zespołu redakcyjnego i wydawcy, by skutecznie oraz na każdym poziomie prac edytorskich zachować przyjęte kryteria postępowania zawarte w: Code of Conduct and Best Practice Guidelines for Journal Editors, COPE Ethical Guidelines for Peer Reviewers (Wskazówki etyczne Komisji Etyki Publikacji dla recenzentów prac naukowych).

Oczekiwania wobec autorów:

  1. Przyjmujemy oryginalne i niepublikowane wcześniej artykuły nawiązujące tematycznie do profilu czasopisma, wnoszące istotny wkład w rozwój polskich i światowych badań nad sztuką sakralną, przesłane wyłącznie do redakcji „Sacrum et Decorum”. Odrzucane są teksty złożone do druku równolegle w innych redakcjach.
  1. Prosimy o wypełnienie i podpisanie załączonego poniżej oświadczenia o autentyczności i własnym autorstwie przedłożonego tekstu i/lub ewentualnym udziale innych autorów, a także odpowiedzialności za oryginalność pracy, stosowanie standardów COPE i respektowanie praw majątkowych osób trzecich (np. w zakresie użycia materiałów ilustracyjnych itp.) – OŚWIADCZENIE AUTORSKIE_SED.
  1. W przypadku współautorstwa artykułu wymagamy podania informacji o procentowym udziale poszczególnych osób w napisaniu pracy, z wyszczególnieniem afiliacji współautora/ów. Autorzy zobowiązani są także do przekazania redakcji i zamieszczenia w tekście informacji o wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów – patrz: ZAŁĄCZNIK nr 1, 1b.
  1. Do tekstu prosimy dołączyć: abstrakt artykułu i pięć do sześciu słów kluczowych oraz krótką informację o autorze, zawierającą imię, nazwisko, tytuł lub stopień naukowy, miejsce pracy, dane kontaktowe – adres e-mail oraz numer telefonu. Oddanie artykułu do druku jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na publikację powyższych danych, nie tylko w „Sacrum et Decorum” (wersja papierowa i internetowa), lecz także w bazach naukowych, z którymi czasopismo współpracuje.
  1. Prosimy o zredagowanie tekstu w oparciu o wytyczne redakcyjne opublikowane w zakładce WARUNKI PUBLIKACJI oraz opracowanie wyodrębnionej bibliografii według zapisu przyjętego i używanego przez Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego – SED_zapis-bibliograficzny
  1. Zobowiązujemy autorów, by stosowali się do uwag recenzentów i uwzględniali je w ostatecznej wersji artykułu, którą redakcja przekazuje recenzentom do zatwierdzenia. Czas na odniesienie się do sugestii recenzentów i naniesienie stosownych poprawek nie może być dłuższy niż 14 dni, licząc od daty otrzymania recenzji przez autora.

Obowiązki Redakcji:

  1. oświadczamy, że honorujemy wszystkie prawa osobiste autorów oraz zachowujemy dbałość o staranny i profesjonalny proces przygotowania do publikacji w zakresie przekładu, redakcji językowej obu wersji artykułu – polskiej i angielskiej – oraz druku dla osiągnięcia najlepszego rezultatu – merytorycznego, jak też wizualnego wydawanego rocznika. Ponadto prowadzimy politykę wydawniczą dążącą do upowszechnienia artykułów w skali ogólnopolskiej i światowej, poprzez umieszczenie ich w krajowych i międzynarodowych bazach naukowych.
  1. Redakcja decyduje o przyjęciu artykułu do planu wydawniczego, uwzględniając następujące kryteria: oryginalność tematu, jakość naukową pracy, spójność z tematyką czasopisma, przydatność dla rozwoju badań w zakresie problematyki podejmowanej na łamach rocznika.
  1. Ostateczna decyzja o publikacji artykułu oparta jest na recenzjach, opinii Rady Naukowej i redaktora naczelnego. Na decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu tekstu wpływa także ryzyko w zakresie naruszenia praw autorskich.
  1. Redakcja dokumentuje wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki publikacyjnej w nauce. O wszystkich zauważonych nieprawidłowościach związanych z opisanymi wyżej praktykami, Redakcja będzie informować odpowiednie podmioty, posiadające możliwość jurysdykcji wobec osób niepodporządkowujących się obowiązującym normom.
  1. Członkowie Redakcji nie ujawniają informacji o artykule innym osobom, z wyjątkiem: autora tekstu, recenzentów lub wydawcy. Redakcja zachowuje w tajemnicy przed autorem dane o recenzentach tekstu.
  1. Członkowie Redakcji lub recenzenci nie mogą, bez wyraźnej zgody autora, wykorzystywać informacji uzyskanych w procesie oceny publikacji w badaniach własnych. Zapis ten dotyczy zarówno artykułów odrzuconych czy też ich fragmentów, jak również tekstów nieopublikowanych.
  1. Redakcja nie zleca recenzji osobom, które pozostają w stosunku bezpośredniej podległości służbowej z autorami tekstów lub w innych bezpośrednich relacjach osobistych czy zawodowych mogących powodować konflikt interesów.

Obowiązki Recenzentów:

  1. Po wstępnej akceptacji przez zespół redakcyjny i aprobacie Rady Naukowej artykuły przesyłane są do recenzji.
  1. Do oceny każdego artykułu powołuje się co najmniej dwóch niezależnych recenzentów (specjalistów w dziedzinie recenzowanego artykułu), afiliowanych poza jednostką wydającą „Sacrum et Decorum” (Uniwersytet Rzeszowski) i spoza ośrodka naukowego, w którym zatrudniony jest autor publikacji.
  1. W przypadku tekstów autorów z afiliacją zagraniczną przynajmniej jeden z recenzentów musi być związany z instytucją zagraniczną inną niż narodowość i miejsce zatrudnienia autora pracy.
  1. W procesie recenzji zarówno autorzy, jak i recenzenci, nie znają swoich tożsamości – zgodnie z zasadą double-blind-review-process. Niezależnie od jej stosowania redakcja tak dobiera recenzentów, aby nie występował konflikt interesów między autorem a recenzentem.
  1. Zasady kwalifikowania lub odrzucania publikacji są ujęte w formularzu recenzji, zawierającym podstawowe kryteria oceny tekstu – Uproszczony_wzor_recenzji.
  1. Recenzja musi mieć formę pisemną i kończyć się jednoznaczną deklaracją dopuszczającą artykuł do publikacji lub go odrzucającą.
  1. Każdy wybrany recenzent, który nie może zrecenzować artykułu lub jest świadomy, że szybkie sporządzenie recenzji nie będzie możliwe, powinien poinformować o tym fakcie redaktora naczelnego czasopisma.
  1. Recenzje powinny być wykonane obiektywnie, bez stosowania krytyki personalnej względem autora. Recenzja winna być napisana jasno i poparta odpowiednimi argumentami.
  1. Od recenzentów oczekuje się wskazania na publikacje, których autor nie wymienił lub do których nie odwołał się w swoim artykule. Recenzent powinien również poinformować Redakcję o każdym znaczącym podobieństwie, częściowym pokrywaniu się treści recenzowanej pracy z jakąkolwiek inną opublikowaną i znaną mu pracą lub podejrzeniu plagiatu.
  1. Procedura recenzji przebiega z zachowaniem zasady poufności i warunkowo dopuszcza wydawanie opinii pozytywnej, zawierającej uwagi recenzenta.
  1. Recenzent wspiera redaktora naczelnego w podejmowaniu decyzji redakcyjnych i może również pomagać autorowi w poprawieniu pracy – za pośrednictwem redakcji i z zachowaniem wzajemnej anonimowości.
  1. Nazwiska recenzentów poszczególnych artykułów nie są ujawniane nawet po wydaniu kolejnego tomu. W każdym numerze rocznika publikowana jest lista recenzentów współpracujących przy jego wydaniu, jednak bez wskazania artykułów przez nich recenzowanych. Nazwiska recenzentów każdego z tomów „Sacrum et Decorum” dostępne są także na stronie internetowej rocznika.

Obowiązki Wydawcy:

  1. Wydawnictwo zapewnia poufność i bezpieczeństwo przetwarzania danych osobowych.
  1. Recenzja wydawnicza artykułu jest wewnętrznym dokumentem Wydawnictwa.
  1. Wszystkie recenzowane artykuły muszą być traktowane jak dokumenty poufne. Nie można ich okazywać ani dyskutować na ich temat z innymi osobami niż upoważnieni do tego redaktor naczelny lub sekretarz redakcji.