Typy modnych imion dzieci polskich celebrytów

Anetta Bogusława Strawińska

doi:10.15584/slowo.2022.13.5

Authors

Anetta Bogusława Strawińska Uniwersytet w Białymstoku https://orcid.org/0000-0001-8401-3068

DOI:

https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.5

Keywords:

anthroponym, celebrity, self-promotion, typology

Abstract

The aim of the article is to try and categorise original super-modern names given to Polish celebrities’ children following the standards of an anthroponymic system established in the subject literature. A child in the world of celebrity is one „of many gadgets”. The objectification of children is exemplified, according to psychologists and sociologists, by giving them unconventional names. The analysis includes the original names of Polish celebrities, such as Alikia, Ilia, Lea, Mia, Vivienne or Vienna.

Downloads

References

Abramowicz, Z. (1994). Lingwistyczna i ekstralingwistyczna motywacja wyboru imienia w Białymstoku w latach 1885–1985. W: E. Krošlákovà (red.), Jazyková a mimojazyková stránka vlastných mien (s. 152–158). Bratislava–Nitra: Jazykovedný ústav Ľudovíta Štúra SAV.

Bartmann Ch., O co chodzi z... najpopularniejszymi imionami? Polityka imienia. https://www.goethe.de/ ins/pl/pl/kul/mag/ 21613519.html [dostęp: 25.05.2022].

Borek, H. (1978). Socjolingwistyczne aspekty imiennictwa. Onomastica, 23, 163–175.

Boorstin, D. (1961). The Image: A Guide to Pseudo-Events in America. New York: Vintage Books, a division of Random House, Inc., [2012].

Braudy, L. (1986). The Frenzy of Renown. Fame and its History. New York: Vintage.

Breza, E. (1987). Motywy wyboru imion dla dzieci urodzonych w Bydgoszczy w roku 1966 i 1976. Socjolingwistyka, 6, 91–96.

Bubak, J. (1978). Imiona modne. Onomastica, 23, 177–182.

Bubak, J. (1993). Księga naszych imion, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Celebrytki i celebryci. Komunikat z badań TNS K.059/12. http://www.tnsglobal.pl/wp-content/blogs.dir/9/files/ 2014/03/K.059-12_Celebryci_O10a-12.pdf [dostęp: 29.05.2022].

Cieślikowa, A. (2013). Oficjalność i wariantywność imion nadawanych w Polsce. Onomastica, 47, 129–143.

Cieślikowa, A., Czopek-Kopciuch, B., Skowronek, K. (red.). (2007). Nowe nazwy własne – nowe tendencje badawcze. Kraków: PANDIT.

Cieślikowa, A., Szymowa, J., Rymut, K. (2000). Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 1: Odapelatywne nazwy osobowe, Kraków: Wydaw. Naukowe DWN: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego.

Czaplicka-Jedlikowska, M. (2008). Współczesne tendencje kulturowe w nadawaniu imion dzieciom na przykładzie Łobżenicy. Linguistica Bidgostiana, 5, 96–110.

Danilczyk, M. Księga imion, e-book. https:// books.google.pl/ books?id= 1WrTAgAAQBAJ&pg=PT40&lpg= PT40&dq=Elma+imie&source=bl&ots=waOrlJVB7y&sig=ACfU3U2PvR2NQzH2 T2fU4tVcDow6bGhGyQ&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjo_4He1sTzAhVkiIsKHXMZAkkQ6AF6BAgLEAM#v=onepage&q=Elma%20imie&f=false [dostęp: 12.10.2021].

Doroszewicz K., Więcej swobody w nadawaniu imion? Psycholog zbulwersowana: Narażają dzieci na śmieszność [More freedom to name names? Psychologist outraged: They make children laugh]. http://wiadomosci. gazeta.pl/ wiadomosci/1,114871, 13598663, Wiecej_swobody_w_nadawaniu_imion__ Psycholog_zbulwersowana.html [dostęp: 4.09.2016].

Dziadkowiec, S. (2000). Imiona mieszkańców wsi Pcim i motywacje ich nadawania w latach 1617–1899 oraz współcześnie. Onomastica, 44, 166–190.

Fawcett, J. (2016). Spectacular Disappearances. Celebrity and Privacy, 1696–1801. Ann Arbor: University of Michigan Press.

Godzic, W. (2007). Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów. Warszawa: Wydawnictwo WAIP.

Golka, M. (2013). Idole i niedole. W: W.K. Pessel, S. Zagórski (red.), Plaga celebrytów (s. 15–27). Łomża: Oficyna Wydawnicza Stopka.

Graf, M. (2021). Imiona słowiańskie we współczesnym polskim antroponomastykonie (w kontekście fenomenologicznej koncepcji Bernharda Waldenfelsa). Prace Językoznawcze, XXIII/2, 137–154. file:///D:/Downloads/11_Graf-M.pdf [dostęp: 23.09.2022].

Graf, M., Korzeniowska-Gosieniecka, M. (2006). Imiona najmłodszych mieszkańców Poznania. Onomastica, 51, 229–241.

Grzenia, J. (2002). Słownik imion, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Horyń, E. (2011). O imiennictwie miechowian w XXI wieku (między tradycją a współczesnością). Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Linguistica, 6, 283–289. file:///D:/Downloads/O_imiennictwie _miechowian_ w_XXI_wie.pdf [dostęp: 18.05.2022].

Jakus-Borkowa, E., Nowik, K. (red.). (1998). Najnowsze przemiany nazewnicze. Warszawa: Energeia.

Janowowa, W. i in. (oprac.). (1991). Słownik imion. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Jones, E., Joule, V. (red.). (2018). Intimacy and Celebrity in Eighteenth-Century Literary Culture. Cham: Palgrave Macmillan; Softcover reprint of the original 1st ed. 2018 edition (20 Dec. 2018).

Kaleta, Z. (1998). Teoria nazw własnych. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne. Encyklopedia (s. 15–37). Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Kaleta, Z. (red.). (2003). Nazwy własne a kultura. Polska i inne kraje słowiańskie. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.

Kamieńska, A. (1982). Notatnik 1965–1972. Poznań: „W drodze”.

Kiszka, B. (2014). Sidney, Mohamed i Kaspian... – o egzotyzacji imion w wybranych miastach Śląska na tle ogólnych tendencji we współczesnej antroponimii. W: P. Żmigrodzki, S. Przęczek-Kisielak (red.), Bogactwo współczesnej polszczyzny (s. 465–473). Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego.

Kopaliński, W. (1983). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Lilti, A. (2017). The Invention of Celebrity, 1750–1850. Cambridge UK: Polity Press.

Malec, M. (1994). Imiona chrześcijańskie w średniowiecznej Polsce. Kraków: Drukarnia Kurii Prowincjalnej XX. Pijarów.

Malec, M. (1998). Imiona. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne. Encyklopedia (s. 97–119). Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Malec, M. (2001). Imię w polskiej antroponimii i kulturze. Kraków: Wydawnictwo Naukowe DWN.

Malec, M. (red.). (1995). Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Kraków: Wydawnictwo: Instytut Języka Polskiego.

Markowski, A. (2021). Nietypowe imiona nadawane współcześnie dzieciom (na podstawie korespondencji do Rady Języka Polskiego), czyli nie tylko o Opieńku. W: M. Rutkowski, A. Hącia (red.), Nazwy własne w języku i społeczeństwie (s. 37–49). Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Molęda-Zdziech, M. (2013). Wybieramy gwiazdy. W obronie celebrytów. W: W.K. Pessel, S. Zagórski (red.), Plaga celebrytów (s. 29–41). Łomża: Wydawnictwo Stopka.

Mościcka, D. (2015). Współcześni politycy: autorytety, idole czy celebryci? W: J. Zimny, Autorytet: wartość czy fikcja?. Stalowa Wola: Katedra Pedagogiki Katolickiej. Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie. Wydział Zamiejscowy Prawa i Nauk o Społeczeństwie. Cyt. za: Piórkowski, P.D. (2016). Autorytety. Idole, pozory, eksperci i celebryci. Stare Miasto: Wydawnictwo Witanet.

Noch, J. (2013). „Lubię detale w stylu Schleswiga i Holsteina”, czyli Filip Chajzer demaskuje głupotę świata mody. http:// natemat. pl /77459, lubie-detale-w-stylu-schleswiga-i-holsteina- czyli- filip-chajzer-demaskuje-glupote- swiata-mody [dostęp: 24.07.20 16].

Nowik, K. (1994). Współczesne śląskie imiona. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Niczewski, R., Potrzebowski, J. (2010). Celebryci w ataku. Celebrity effect jako skuteczne narzędzie komunikacji marketingowej. Warszawa: Wydawnictwo Niczewski.

Olczyk, T. (2013). Teoria i praktyka celebrytyzacji politycznej. Celebryci polityczni w internetowych serwisach plotkarskich. Środkowoeuropejskie Studia 1, 71–90. http://ssp.amu.edu.pl/wp-content/uploads/2013/06/ssp-1-2013-071-090.pdf [dostęp: 2.04.2016].

Parzniewska, J. (1996). Imiona nadawane w Krakowie w 1992 roku. Onomastica 41, 139–151.

Plichta, R. (1998). Imiona chrzestne w księgach metrykalnych katedry łowickiej w latach 1951–1955 oraz 1991–1995. Onomastica, 43, 117–139.

Reckwitz, A. (2008). Society of Singularities. [tłum. V.A. Pakis]. Berlin: Polity Press.

Reckwitz, A. (2017). Die Gesellschaft der Singularitäten. Berlin: Suhrkamp.

Rymut, K. (wyd.). (1995). Słownik imion współcześnie w Polsce używanych, Kraków: Drukarnia Kurii Prowincjalnej XX. Pijarów.

Ryta czy Rita? – Poradnia językowa PWN, sjp.pwn.pl [dostęp: 25.05.2019].

Rutkowski, M. (2017). Tendencje we współczesnym nazewnictwie polskim. W: K. Kłosińska, R. Zimny (red.), Przyszłość polszczyzny – polszczyzna przyszłości (s. 234–245). Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Rutkowski, M., Skowronek, K. (2021). Nazwy własne w sferze publicznej. W: M. Rutkowski, A. Hącia (red.), Nazwy własne w języku i społeczeństwie (s. 23–37). Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Sikora, M. (2014). Modele sfery publicznej w świetle współczesnych problemów społecznych, Filo-Sofija 24/1, 43–63.

Siwiec, A., Rutkowski, M. (2014). „Dżastiny i Alany to łobuzy”. Forum internetowe jako źródło informacji o wartościowaniu i motywacji imion osobowych, Onomastica, 48, 279–296.

Skowronek, K. (2013). Imiona „wielkomiejskie” w latach 1995–2010 w perspektywie statystyczno-onomastycznej. Onomastica, 47, 95–127.

Skrzypczak, B. (2016). Pomiędzy społecznym a publicznym – nowa przestrzeń edukacji i refleksji. Pedagogika Społeczna, R. 15, nr 3 (61), 9–36.

Solmsen, F. (1922). Indogermanische Eigennamen als Spiegel der Kulturgeshichte, hg. von E. Fränkel. Heidelberg: Winter.

Strawińska, A.B. (2016). Glamour, charyzma, celebrity, iluzja – semantyczne uwikłania. Białostockie Archiwum Językowe, 16, 285–311.

Strawińska A.B. (2017). Celebrytyzm a dziecko. Autopromocyjne strategie wykorzystujące wizerunek dziecka w polskim show-biznesie. W: L. Mariak, J. Rychter (red.), Współczesny i dawny obraz dziecka w literaturze, języku, kulturze, sztuce (s. 277–295). Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego.

Strawińska, A.B. (2018). Pokolenie glamour w świadomości współczesnej młodzieży akademickiej (z badań ankietowych). W: A. Kisielewska, M. Kostaszuk-Romanowska, A.B. Strawińska (red.), Glamour – magia czy mistyfikacja? Dawny urok w nowym wymiarze (s. 31–55). Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.

Sulima, R. (2021). Imiona jako systemy aksjologiczne. W: M. Rutkowski, A. Hącia (red.), Nazwy własne w języku i społeczeństwie (s. 49–59). Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Swoboda, P. (2013). Imiona częste w Polsce w latach 1995–2010 oraz ich zróżnicowanie w czasie i przestrzeni. Onomastica, 57, 19–69.

Szpociński, A. (2021). Współczesna kultura historyczna i jej przemiany. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, https://books.google.lt/ books?id=S_c2EAAA QBAJ&pg=PA90&lpg=PA90&dq =wsp%C3%B3%C5%82czesna+kultura&source=bl&ots=wxFolWFKJq&sig=ACfU3U2BE8MFkdOn2mRO3 vnwbV7UuMr0xw&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjejrfjzZH4AhUUzYsKHeSvBSIQ6AF6BAg8EAM#v=onepa ge&q=wsp%C3%B3%C5%82czesna%20kultura&f=false [dostęp: 3.06.2022].

Szulowska, W. (2007). Najnowsze tendencje w imiennictwie Warszawy. W: A. Cieślikowa, B. Czopek-Kopciuch, K. Skowronek (red.), Nowe nazwy własne – nowe tendencje badawcze (s. 139–145). Kraków: Wydawnictwo Pandit.

Święcicka, M. (1995). Popularne imiona młodych mieszkańców Bydgoszczy i okolic. W: Z. Krążyńska, Z. Zagórski (red.), Język polski – historia i współczesność. Materiały z sesji naukowej zorganizowanej dla uczczenia 75. rocznicy powstania Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, Poznań 4–5 maja 1994 r. (s. 137–151). Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Przedr. W: Święcicka, M. (2017). Młoda mowa. Studia nad polszczyzną dzieci i młodzieży. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW. https://dspace.ukw.edu.pl/bitstream/handle/item/6127/Popularne%20imiona%20m%C5%82odych%20mieszka%C5%84c%C3%B3w%20Bydgoszczy%20i%20okolic.pdf?sequence=1&isAllowed=y [dostęp: 24.09.2022].

Święcicka, M. (1998). Oryginalność imiennicza (na przykładzie imion młodych bydgoszczan). W: M. Jankowiak (red.), Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy. Studia Filologiczne, z. 44, Filologia Polska (19) (s. 209–227). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane WSP. Przedr. W: Święcicka, M. (2017). Młoda mowa. Studia nad polszczyzną dzieci i młodzieży. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW. https://repozytorium.ukw. edu.pl/bitstream/handle/item/4928/Oryginalnosc%20imiennicza%20na%20przykladzie%20imion%20mlodych%20bydgoszczan.pdf?sequence=1 [dostęp: 24.09.2022].

Taszycki, W. (red.). (1969). Słownik staropolskich nazw osobowych. Wrocław–Warszawa–Kraków: Wydawnictwo PAN.

Umińska-Tytoń, E. (2003). Niektóre kulturowe aspekty współczesnego imiennictwa polskiego. W: Z. Kaleta (red.), Nazwy własne a kultura. Polska i inne kraje słowiańskie (s. 121–147). Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy PAN.

Waszakowa, K. (2012). Złożony charakter procesów włączania elementów obcych do języka polskiego (na przykładzie zapożyczenia celebryta). W: A. Mikołajczuk, K. Waszakowa (red.), Odkrywanie znaczeń w języku (s. 290–306). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. file:///D:/Downloads/waszak3-1.pdf [dostęp: 25.05.2022].

Wiatr, J.J. (1977). Socjologia stosunków politycznych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Witkowski, M. (2015). Co to znaczy by celebrytą? Wprost. https://www.wprost.pl/blogi/michal-witkowski/8003506/co-to-znaczy-byc-celebryta.html [dostęp: 26.05.2022].