Centrum i peryferia pojęcia ,,szczęście” w amerykańskiej odmianie języka angielskiego i w języku polskim: z perspektywy komunikacji międzykulturowej
Abstrakt
Artykuł jest próbą określenia, co tworzy centrum i peryferie pojęcia ,,szczęście” w odniesieniu dp trzech poziomów jego rozumienia: uniwersalnego, kulturowego i indywidualnego. Analiza semantyczna dokonana na materiale wybranych amerykańskich i polskich aforyzmów dobitnie ukazuje różnice w konceptualizacji tego pojęcia silnie związane z kulturami narodowymi oraz odmienności w jego językowym obrazowaniu.
Downloads
Bibliografia
Banach A., 1988, O szczęściu, Kraków.
Hofstede G., 1994, Cultures and Organisations: Software of the Mind, London.
Holowchak M.A., 2004, Happiness and Greek Ethical Thought, New York.
Lubecka A., 2000, Requests, Invitations, Apologies and Compliments in American English and Polish. A Cross-Cultural Communication Perspective, Kraków.
Paduch M., 2009, Meraphorical Dimension of the Conceptualisation of Love (in: Linguistics in Focus, eds G. Kleparski, R. Kiełtyka and E. Więcławska-Szymańska, Mielec, pp. 67-87.
Solomon R.C., Higgins K.M. (eds), 1996, A Short History of Philosophy, Oxford.
Tatarkiewicz W., 1985, O szczęściu, Warszawa.
Wierzbicka A., 1999, Język, umysł, kultura, Warszawa.
Wolfson N., 1981, Compliments in cross-cultural perspective, ‘TESOL Quarterly 15’, pp. 117-124.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Słowo. Studia językoznawcze
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
