„Antywyraizacja” w [Dziadach] Juliusza Słowackiego

Abstrakt

Autorka artykułu stawia sobie za zadanie wskazanie nowej drogi interpretacyjnej [Dziadów] Juliusza Słowackiego, poprzez wykorzystanie nowego nurtu estetyczno-literackiego zwanego antywyrajem słowiańskim – dotychczas literaturoznawcy analizowali ten fragment dramatyczny głównie z perspektywy genezyjskiej bądź antagonizmu wieszczów. Sądzili, że za pośrednictwem największych dzieł Adama Mickiewicza, jak Dziady, Pan Tadeusz i Konrad Wallenrod, Słowacki wyrażał własne, mistyczne intencje. W okresie powstawania [Dziadów] poeta żywo interesował się Słowiańszczyzną, która często się pojawiała w jego tekstach genezyjskich. Podobnie jest w [Dziadach] – można w nich odszukać elementy antywyraju słowiańskiego.