Ormiańska Geselligkeit: Jan Bołoz Antoniewicz i sztuka wymowy
DOI:
https://doi.org/10.15584/galisim.2024.11.30Słowa kluczowe:
sztuka wymowy, inteligencja, Galicja, Ormianie, historia sztukiAbstrakt
Tekst stanowi case study dotyczące „sztuki wymowy” jako istotnego elementu życia galicyjskiej inteligencji. Historyk literatury Wilhelm Bruchnalski (1918) twierdził, że umiejętność „wymowy” rozwinęła się szczególnie w Galicji dzięki wzrostowi wolności politycznej. Przejawiało się to wiązaniem „każdej ważniejszej okoliczności charakteru publicznego czy prywatnego z wymową”, która, gdy mówca łączył „cel estetyczny z praktycznym”, przeradzała się w „sztukę wymowy”. Artykuł ma na celu określenie specyficznych cech „sztuki wymowy” Jana Bołoza Antoniewicza, decydujących o wyjątkowości jego praktyki oratorskiej.
Downloads
Bibliografia
Bołoz Antoniewicz J., Toast na cześć Najprzew. Ks. Józefa Teodorowicza arcybiskupa ormiańsko-katolickiego Dyecezji Lwowskiej wypowiedziany na uczcie w Pałacu Arcybiskupim w dzień intronizacji 2. lutego 1902, Lwów 1902.
Bruchnalski W., Dzieje literatury pięknej w Polsce, cz. 2, Kraków 1918.
Bryl M., Decydująca dekada (1880–1890): okres monachijski Jana Bołoza Antoniewicza, „Artium Quaestiones” 2013, XXIV, s. 99–172.
Bryl M., Towarzyskość i ciągłość: o krytyce artystycznej Jana Bołoza Antoniewicza, „Pamiętnik Sztuk Pięknych. Nowa Seria” 2021, nr 16, s. 87–96.
Burckhardt J., Kultura Odrodzenia we Włoszech. Próba ujęcia, tłum. M. Kreczowska, Warszawa 1961.
Chłędowski K., Pamiętniki, t. II, Wiedeń (1881–1901), Kraków 1957.
Grodziski S., Sub auspiciis imperatoris, „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa” 2008, 2, s. 207–211.
Klimecki M., Alianckie misje we Lwowie (listopad 1918 – luty 1919), „Studia z Dziejów Rosji i Europy Wschodniej” 1996, 31, s. 35–50.
Król-Mazur R.M., Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku, „Res Historica” 2016, 42, s. 183–219.
Osiecki J., Towarzystwo Polsko-Ormiańskie we Lwowie (1921–1922), „Lehahayer” 2010, 7, s. 233–258.
Parandowski J., A passionate pilgrim [w:] tegoż, Wspomnienia i sylwety, Wrocław 1960.
Piniński L., Jan Bołoz Antoniewicz. Wspomnienie pośmiertne, „Przegląd Współczesny” 1922, nr 7–8, s. 207.
Podlacha W., Spis prac Jana Bołoza Antoniewicza, „Prace Sekcji Historii Sztuki i Kultury”, t. 1, z. 1, Lwów 1924, s. 15–21.
Rudenko O., Jan Bołoz Antoniewicz – Ormianin o polskim sercu, „Biografistyka Pedagogiczna” 2018, 3/1, s. 51–67.
Rudenko O., Niespełnione marzenia Jana Bołoza Antoniewicza, „Sztuka i Kultura” 2015, nr 3, s. 327–372.
Stopka K., Ormianie w Polsce dawnej i dzisiejszej, Kraków 2000.
Wasyl F., Dziwna etniczność. Kształty tożsamości Ormian galicyjskich, „Krakowskie Pismo Kresowe” 2012, R. 4, s. 69–90.
Wasyl F., Gente Armeni Natione Poloni. Tożsamość Ormian galicyjskich w XIX wieku, „Biuletyn Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego” 2015, 80/81, s. 64–72.
Wolańska J., Katedra Ormiańska we Lwowie w latach 1902–1938, Warszawa 2010.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Galicja.Studia i materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
