Wzrost gospodarczy w strefie euro po 1999 roku

Abstrakt

Artykuł podejmuje zagadnienie wzrostu gospodarczego w Europie przed i po roku 1999. Procesy integracji gospodarczej doprowadziły bowiem do ukoronowania wysiłków zapoczątkowanych w końcu lat 50. ubiegłego stulecia Traktatem Rzymskim oraz Wspólnotą Węgla i Stali wprowadzeniem wspólnego pieniądza. Zakres badania to grupa krajów, które zastąpiły swoje waluty narodowe przyjmując euro w 1999 roku. Powstaje pytanie, czy ten ostatni krok w integracji gospodarczej przyczynił się do osiągnięcia istotnych zmian w zakresie tempa akumulacji bogactwa narodowego. Literatura przedmiotu oferuje szeroki zestaw czynników, które mogą być odpowiedzialne za wzrost PKB. Niektóre z czynników podawanych za najistotniejsze były obecne w badanej grupie krajów w związku z faktem członkostwa w Unii Europejskiej. Szukając odpowiedzi na postawione pytanie o efekty w zakresie wzrostu gospodarczego wykorzystano prosty test statystyczny dla wartości średniej w populacjach o rozkładzie normalnym. Sprawdzono, czy średnia ważona stopa wzrostu PKB na mieszkańca w strefie euro była istotnie różna przed i po wprowadzeniu wspólnej waluty. Okazało się, że nie można było odrzucić hipotezy zerowej, głoszącej, że średnie stopy wzrostu PKB (w ujęciu per capita) przed i po roku 1999, w grupie objętej badaniem, nie różniły się istotnie od siebie. Oznacza to, że wprowadzenie unii monetarnej nie przyczyniło się do istotnych zmian w zakresie tempa wzrostu gospodarczego strefy euro. Interpretując powyższe wyniki można wskazać na neutralność wspólnego pieniądza. Oprócz tego, odwołania do literatury przedmiotu pozwalają sądzić, że postulowane korzyści w zakresie wzrostu gospodarczego zmaterializowały się już na wcześniejszych etapach integracji. Realne efekty wprowadzenia euro wydają się mieć o wiele bardziej subtelny i długofalowy charater.