Chów zwierząt w gospodarstwach ekologicznych w aspekcie zrównoważonego rozwoju
DOI:
https://doi.org/10.15584/pjsd.2016.20.18Słowa kluczowe:
gospodarstwa ekologiczne, chów zwierząt, zrównoważony rozwójAbstrakt
Celem badań było oszacowanie skali chowu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych w Polsce. Udział ekologicznych użytków rolnych w Polsce wzrósł z 2,07% w 2010 roku do 3,82% w 2014 roku. Liczba producentów ekologicznych po zakończonym okresie konwersji wynosiła na koniec 2014 roku, 21020 sztuk. Tylko 17,37% gospodarstw ekologicznych deklarowało utrzymywanie zwierząt gospodarskich. Różnice między województwami były znaczące; od 5,30% w lubuskim do 72,61% w małopolskim. Wśród producentów ekologicznych prowadzących chów zwierząt, najliczniejszą grupę stanowili utrzymujący krowy mleczne (9,1%) i bydło mięsne (6,8%) oraz kury nioski (10,30%) a najmniej liczną- utrzymujący kozy i konie. W przypadku produkcji mlecznej największe stada utrzymywali rolnicy ekologiczni na terenie woj. zachodniopomorskiego (20,6 sztuk).
Downloads
Bibliografia
Bera M. 2014. Rolnictwo jako czynnik rozwojowy gmin położonych na obszarach chronionych. Progress in Economic Sciences. 1. 121-129.
Brodzińska K. 2010. Rozwój rolnictwa ekologicznego w Polsce na tle uwarunkowań przyrodniczych i systemu wsparcia finansowego. Zesz. Nauk. Problemy Roln. Światowego. T. 10 (XXV). 2. 12-21.
Domagalska J., Buczkowska M. 2015. Rolnictwo ekologiczne – szanse i perspektywy rozwoju. Problemy Higieny Epidemiol. 96 (2). 370-376.
Herbut E., Walczak J. 2015. Polska produkcja zwierzęca a Wspólna Polityka Rolna. Wiadomości Zootechniczne. RLIII. 4. 109-120.
Kołodziejczak A. 2015. Wielofunkcyjność rolnictwa jako czynnik rozwoju zrównoważonego obszarów wiejskich w Polsce. Studia Obszarów Wiejskich. T. 37. 131-142.
Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 2015. Raport dotyczący rolnictwa ekologicznego.
Komorowska D. 2015. Znaczenie rolnictwa ekologicznego w Polsce. Roczniki Naukowe SERiA. T. XVII. 2. 119-126.
Kostecka J., Mroczek JR. 2007. Świadomość ekologiczna rolników a zrównoważony rozwój obszarów wiejskich Podkarpacia. Ekonomia i środowisko. 2 (32). 165-177.
Kostecka J., Kostecki A. W. 2016. Transformacja wsi oparta na innowacjach w zakresie ochrony środowiska. Studia KPZK PAN. CLXXIII.
Kowalska A. 2015. Rolnictwo ekologiczne jako czynnik rozwoju zrównoważonej konsumpcji. J. Agribus. Rural Dev. 3(37). 467-476. DOI: 10.17306/JARD.2015.49.
Mroczek JR. 2013. Dobrostan zwierząt jako element retardacji przekształcania zasobów produkcji zwierzęcej. Inżynieria ekologiczna. 34. 181-188.
Nachtman G. 2015. Gospodarstwa łączące ekologiczne i konwencjonalne metody produkcji na tle ekologicznych. Zagadnienia Ekonomiki Rolnej. 3 (344). 129-147.
Staniak S. 2014. Charakterystyka żywności produkowanej w warunkach rolnictwa ekologicznego. Polish Journal of Agronomy. 19. 25-35.
Rocznik statystyczny Rolnictwa 2015. 2015. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa.
Szeląg-Sikora A., Kowalski J. 2012. Efektywność rolniczej produkcji ekologicznej w zależności od kierunku produkcji gospodarstwa rolnego. Inżynieria ekologiczna. 4(139). T. 1. 421-429.
Żmija D. 2014. Zrównoważony rozwój rolnictwa i obszarów wiejskich w Polsce. Studia Ekonomiczne. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach. 166. 149-158.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Polish Journal for Sustainable Development
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
