Retoryka na usługach kampanii wyborczej (na przykładzie debat z udziałem Aleksandra Kwaśniewskiego, Lecha Kaczyńskiego i Bronisława Komorowskiego)
DOI:
https://doi.org/10.15584/slowo.2016.7.7Abstrakt
The policy is the way of governing the country and aiming to achieve certain goals being the expectations of society. Governments are performed by chosen people. They are fullfilling their our image of the country in various aspects of the social life. In democracy, representatives of the people are selected by privileged people in the cause of voting. The members of the group, called the nation, regard the language as highly significant cryterium. The politicy is one of the most frequently discussed topic among Polish people. The rhetoric in election campaign is rather unpopular research topic. Those who are exploring this issue are mainly focused on cause-effect relation in reference to history as well as on the conclusions from types of communication between politicians. In fact, they prevent from showing the matter of this issue. The article analyses public appearances of presidential RP candidates during TV debates. Several times, there were situations when TV speeches priority elements of election campaign change the result of sounding. During the discussion, stylistic were placed at the forefront. The main purpose is to prove the raising significance of the rhetoric and its influence on shaping political preferences of voters.Downloads
Bibliografia
Antas J., 1999, O kłamstwie i kłamaniu, Kraków.
Awdiejew A., 1994, Wartościowanie wymuszone a szacunek dla odbiorcy w dyskursie politycznym, „Język a Kultura”, t. XI: Język polityki a współczesna kultura polityczna, Wrocław, s. 49–55.
Barłowska M. (red.), 2009, Retoryka, Warszawa.
Bartmiński J. (red.), 2006, Język – wartości – polityka: zmiany rozumienia nazw wartości w okresie transformacji ustrojowej w Polsce. Raport z badań empirycznych, Lublin.
Brożek M., 1951, Wstęp do: Kwintylian, Kształcenie mówcy, Wrocław, s. 3–100, BN II, nr 2.
Budzyńska-Daca A., 2011, Debaty konkursowe i telewizyjne debaty przedwyborcze – problemy dispositio w dwóch realizacjach gatunkowych, „Forum Artis Retoricae”, nr 2, s. 139–155.
Budzyńska-Daca A., 2012, Idea debaty a reguły interakcji w formatach polskich telewizyjnych debat przedwyborczych, „Studia Medioznawcze”, nr 1, s. 45–59.
Budzyńska-Daca A., 2013a, Debata jako gatunek retoryczny, „Poradnik Językowy”, nr 6, s. 19–34.
Budzyńska-Daca A., 2013b, Konstrukcja sporu a środki dowodzenia w wielkich telewizyjnych debatach przedwyborczych, „Forum Artis Retoricae”, nr 1, s. 18–33.
Budzyńska-Daca A., Kwosek J., 2009, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów. Komentarze do Schopenhauera, Warszawa.
Daniel K., 2013, Kampania negatywna w polskich wyborach prezydenckich 1990–2010, Toruń.
Dmochowski A., 2014, Jak wygrać wybory?, Lublin.
Dobek-Ostrowska B., 2006, Komunikowanie polityczne i publiczne. Podręcznik akademicki, Warszawa.
Dubisz S., 1992, Język i polityka. Szkice z historii stylu retorycznego, Warszawa.
Filip G., 2013, Mistrzowie gry na argumenty Kałużyński, Treugutt, Bieńkowski, Rzeszów.
Frankowska M., 1994, Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989–1993, „Język a Kultura”, t. XI: Język polityki a współczesna kultura polityczna, Wrocław, s. 21–48.
Golinowski J., 2000, Oblicza konfliktów współczesnego porządku demokratycznego [w:] Oblicza i koncepcje rozwiązywania konfliktów w polskiej myśli politycznej XX wieku, red. A. Wojtas, M. Strzelecki, Bydgoszcz, s. 271–286.
Górka M., 2015, Karnawał i media jako determinanty współczesnej polityki, Koszalin.
Gruchała J.S., 1997, Łukasz Górnicki – „Dworzanin polski” [w:] Lektury polonistyczne. Średniowiecze – Renesans – Barok, red. A. Borowski, J.S. Gruchała, t. 1, Kraków, s. 103–129.
Kamińska-Szmaj I., 1994, Co to jest kultura polityczna?, „Język a Kultura”, t. XI: Język polityki a współczesna kultura polityczna, Wrocław, s. 9–14.
Kłosińska K., 2004, Retoryka form osobowych w dyskursie politycznym, „Poradnik Językowy”, z. 1, s. 19–39.
Kochan M., 2012, Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków.
Lichański J., 1992, Retoryka od średniowiecza do baroku, Warszawa.
Lubaś W., 1999, Co jest teraz ważne w polskiej polityce językowej? [w:] Polska polityka językowa na przełomie tysiącleci, red. J. Mazur, Lublin, s. 25–37.
Maj P., 2011, Przywództwo partyjne w Polsce (1989–2010) [w:] Kryzys przywództwa we współczesnej polityce, red. W. Konarski, A. Durska, S. Bachrynowski, Warszawa, s. 208–221.
Mazur M., 2004, Marketing polityczny. Studium porównawcze prezydenckich kampanii wyborczych w USA i w Polsce, Warszawa, s. 152–153.
Michałowska T., 1990, Słownik literatury staropolskiej, Wrocław.
Nowak P., Zimny R., 2009, Słownik polszczyzny politycznej po roku 1989, Warszawa.
Ożóg K., 2004, Język w służbie polityki: językowy kształt kampanii wyborczych, Rzeszów.
Perelman C., 2002, Imperium retoryki: retoryka i argumentacja, Warszawa.
Polok P., 2005, Populizm – próba definicji, „Populizm”, Katowice, s. 7–14.
Secler B., 2012, Medialny wymiar legitymizacji władzy, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, nr 4, s. 245–259.
Szymanek K., 2008, Argument z podobieństwa, Katowice.
Walczak B., 1994, Co to jest język polityki?, „Język a Kultura”, t. XI: Język polityki a współczesna kultura polityczna, Wrocław, s. 15–20.
Wiatr J., 1977, Socjologia stosunków politycznych, Warszawa.
Wojtasik L., 1979, Agitacja polityczna, Warszawa.
https://www.youtube.com/watch?v=IhUo26w2ljo [dostęp: 05.04.2015].
https://www.youtube.com/watch?v=t2KtTzmyqv8 [dostęp: 10.04.2015].
http://wyborcza.pl/1,76842,8070792,Stenogram_debaty_kandydatow__Czy_Polska_ jest_ jedna_.html?pelna=tak [dostęp: 18.04.2015].
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Słowo. Studia językoznawcze
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
