Granice inwencji imienniczej w Polsce – w diachronicznej perspektywie językoznawczej i prawnej

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.4

Słowa kluczowe:

nazwa własna, imię, prawo

Abstrakt

Celem uchwycenia tytułowych granic przedmiotem opisu uczyniono regulacje prawne dotyczące kwestii nadawania (zmiany) imion, obowiązujące w Polsce na przestrzeni lat, począwszy od okresu powojennego, ponadto zapatrywania sądów, które rozstrzygały zaistniałe w tej materii spory, oraz zabierających głos w sprawie językoznawców, a także, uzupełniająco, wnioski wynikające z analizy publicznie dostępnych list imion z rejestru PESEL i wybranych fragmentów korespondencji pomiędzy Radą Języka Polskiego a osobami/instytucjami występującymi o opinie na temat imion.

Downloads

Bibliografia

Bubak, J. (1978). Imiona modne. Onomastica, XXIII, 177–182.

Bubak, J. (1983a). Wykaz imion używanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Język Polski, LXIII, 1–2, 72–84.

Bubak, J. (1983b). Nadawanie imion w Polsce. Aspekt prawny i językowy. Socjolingwistyka, 5, 145–164.

Choroś, M. (2019). Zmiany imion i nazwisk w latach 1945–1950 na ziemi nyskiej w świetle materiałów archiwalnych. Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, LXXIV, 2, 61–80.

Cieślikowa, A. (2013). Oficjalność i wariantywność imion nadawanych w Polsce. Onomastica, LVII, 129–143.

Cieślikowa, A., Malec, M. (2007). Nadawanie imion „literackich” w Polsce. Jezikoslovni zapiski, t. 13, z. 1–2, 95–102.

Czajkowska, A., Romocka-Tyfel, B. (2021). Zmiana imienia i nazwiska. Geneza. Komentarz. Orzecznictwo. Wzory decyzji. Warszawa: Wolters Kluwer.

Gerritzen, D. (2006). Naming Children in a Globalizing World. Acta Onomastica, XLVII, 177–184.

Przykładem takiej sytuacji była sprawa, w której dorosły już człowiek, deklarujący się jako pustelnik pozazakonny, wnioskował jednocześnie o zmianę swojego imienia na Herold Królestwa i nazwiska na Teokracji Teokracjusz (zob. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 marca 2007 r., II OSK 452/06; Hrynicki, 2010).

Hrynicki, W.M. (2010). Granice swobody obywatela do zmiany imienia. Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 marca 2007 r., II OSK 452/061. Studia Iuridica Lublinensia, 13, 303–311.

ISJP: Bańko, M. (red.). (2000). Inny słownik języka polskiego PWN (t. 1). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kaleta, Z. (1998). Teoria nazw własnych. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne.

Encyklopedia (s. 15–36). Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Litwin, J. (1949). Prawo o aktach stanu cywilnego z komentarzem. Łódź: Spółdzielnia Wydawnicza „Prawo”.

Litwin, J. (1961). Prawo o aktach stanu cywilnego. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.

Łobodzińska, R. (2012). Imiona pochodzenia germańskiego w polskim systemie imienniczym. W: M. Ološtiak (red.), Jednotlivé a všeobecné v onomastike. 18. Slovenská Onomastická Konferencia, Prešov 12–14 septembra 2011 (s. 101–108). Prešov: Prešovská univerzita v Prešove.

Malec, M. (1998). Imiona. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne. Encyklopedia (s. 95–118). Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Malec, M. (2001). Imię w polskiej antroponimii i kulturze. Kraków: Wydawnictwo Naukowe DWN.

Malec, M. (2007). Stopnie otwartości systemu imion w Polsce. W: A. Cieślikowa, B. Czopek-Kopciuch, K. Skowronek (red.), Nowe nazwy własne – nowe tendencje badawcze (s. 125–137). Kraków: Wydawnictwo Pandit.

Malec, M. (2015). Kulturowe przyczyny zmian w polskim imiennictwie osobowym (w ujęciu diachronicznym). Onomastica, LIX, 123–136.

Markowski, A. (2021). Nietypowe imiona nadawane współcześnie dzieciom (na podstawie korespondencji do Rady Języka Polskiego), czyli nie tylko o Opieńku. W: M. Rutkowski, A Hącia (red.), Nazwy własne w języku i społeczeństwie (s. 37–48). Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Nowowiejski, B. (2006). Egzotyzacja polskich nazw własnych refleksem społecznych zmian i potrzeb. Białostockie Archiwum Językowe, 6, 63–76.

Rzetelska-Feleszko, E. (2004). Kontynuacja i innowacyjność w nazewnictwie doby współczesnej. W: R. Mrózek (red.), Nazwy własne w języku, kulturze i komunikacji społecznej (s. 131–140). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Sikora, K. (2000). Dźwięk, który nie jest nawet cząstką ciebie – imię a tożsamość. W: A. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka (s. 185–196). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Siwiec, A., Rutkowski, M. (2014). „Dżastiny i Alany to łobuzy”. Forum internetowe jako źródło informacji o wartościowaniu i motywacji imion osobowych. Onomastica, LVIII, 279–296.

Ura, M. (2015). Administracyjnoprawne zagadnienia imion i nazwisk. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Dekret z 10 lipca 1945 r. o zmianie i ustalaniu imion i nazwisk (Dz. U. 1945, nr 56, poz. 310).

Dekret z 25 września 1945 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. 1945, nr 48, poz. 272).

Konstytucja PRL z 22 lipca 1952 r. (Dz. U. 1952, nr 33, poz. 232).

Dekret z 8 czerwca 1955 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. 1955, nr 25, poz. 151).

Ustawa z 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz. U. 1956, nr 56, poz. 254).

Ustawa z 29 września 1986 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. 1986, nr 36, poz. 180).

Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483).

Ustawa z 3 marca 2005 r. o zmianie ustawy o zmianie imion i nazwisk oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. 2005, nr 62, poz. 550).

Ustawa z 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska (Dz. U. 2008, nr 220, poz. 1414 z późn. zm.).

Ustawa z 28 listopada 2014 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. 2014, poz. 1741 z późn. zm.).

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 listopada 1982 r., II SA 1474/82.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lipca 1983 r., II SA 635/83.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (oz. we Wrocławiu) z 28 grudnia 1983 r., SA/Wr 674/83.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (oz. we Wrocławiu) z 24 czerwca 1988 r., SA/Wr115/88.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 5 lipca 2004 r., II SA/Wr 2838/03.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 maja 2005 r., OSK 1471/04.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 marca 2007 r., II OSK 452/06.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2007 r., II OSK 614/06.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 września 2015 r., IV SA/Wa1569/15.

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=100&Itemid=212

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_ content&view=article&id=611

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1271:carmen-karmena&catid=76 &Itemid =146

https://dane.gov.pl/pl/dataset/219,imiona-nadawane-dzieciom-w-polsce?page=1&per_page=20&q=&sort=-data_ date

https://dane.gov.pl/pl/dataset/1667,lista-imion-wystepujacych-w-rejestrze-pesel-osoby-zyjace

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1072:opieniek&catid=76&Itemid=

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=category&id=76

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=557:inka&catid=76&Itemid=209

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2007:inka-2&catid=76&Itemid=209

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1132&Itemid=144

https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2020-12-30/brak-akceptacji-dla-sosnowca-i-toshiby-jako-imion/

https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1169:amsterdam&catid=76&Itemid=146

Pobrania

Opublikowane

2022-12-15

Jak cytować

Mika, J. (2022). Granice inwencji imienniczej w Polsce – w diachronicznej perspektywie językoznawczej i prawnej. Słowo. Studia językoznawcze, (13), 44–60. https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.4

Numer

Dział

ANTROPONIMY