Granice inwencji imienniczej w Polsce – w diachronicznej perspektywie językoznawczej i prawnej

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.4

Słowa kluczowe:

nazwa własna, imię, prawo

Abstrakt

Celem uchwycenia tytułowych granic przedmiotem opisu uczyniono regulacje prawne dotyczące kwestii nadawania (zmiany) imion, obowiązujące w Polsce na przestrzeni lat, począwszy od okresu powojennego, ponadto zapatrywania sądów, które rozstrzygały zaistniałe w tej materii spory, oraz zabierających głos w sprawie językoznawców, a także, uzupełniająco, wnioski wynikające z analizy publicznie dostępnych list imion z rejestru PESEL i wybranych fragmentów korespondencji pomiędzy Radą Języka Polskiego a osobami/instytucjami występującymi o opinie na temat imion.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-15

Jak cytować

Mika, J. (2022). Granice inwencji imienniczej w Polsce – w diachronicznej perspektywie językoznawczej i prawnej. Słowo. Studia językoznawcze, (13), 44–60. https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.4

Numer

Dział

ANTROPONIMY