Kilka lit(h)olinwistycznych uwag o cechach minerałów, skał i kamieni zwerbalizowanych w Małym słowniku wyrazów obcych Michała Arcta z 1911 roku
DOI:
https://doi.org/10.15584/slowo.2023.14.19Słowa kluczowe:
lit(h)olingwistyka, werbalizacja, cechy, minerały, skały, kamienieAbstrakt
Niniejszy artykuł wpisuje się w cykl opracowań z zakresu lit(h)olingwistyki oraz cykl publikacji poświęconych specyfice Małego słownika wyrazów obcych M. Arcta. Jego przedmiotem są, tym razem, cechy minerałów, skał i kamieni zwerbalizowane w ponad stuletnim dziś leksykograficznym kompendium. Na ich podstawie autorka szkicu ustaliła pięć grup definicyjnych, dzięki którym wiadomo, że mineralogiczne, petrograficzne i gemmologiczne okazy, według wydawcy ekscerpowanego słownika, charakteryzują się: 1) jednym specyficznym wyróżnikiem, jak np.: brylant, chloryt; 2) dwoma wyróżnikami, jak np.: granit, malachit; 3) trzema wyróżnikami, jak np.: ametyst, bursztyn; 4) wieloma wyróżnikami, jak np.: agat, opal; 5) wieloma wyróżnikami oraz nazewniczą synonimicznością, jak np.: nefryt = nerkowiec, serpentyn = wężowiec. W rozważaniach zwrócono ponadto uwagę na etymologiczną proweniencję poszczególnych opisanych w nim denotatów oraz niektóre archaiczne formy językowe, jak karnijol, obacz. Wszystkie zinterpretowane w niniejszej lit(h)olingwistycznej propozycji „dane językowe” potwierdzają nie tylko różne sposoby ubogacania polszczyzny, ale też jej rozwój.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Słowo. Studia Językoznawcze
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nc/4.0/88x31.png)
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.