Początki Studium Ruthenum. Przyczynek do dziejów szkolnictwa ukraińskiego w Galicji, 1779–1787
DOI:
https://doi.org/10.15584/galisim.2021.7.2Słowa kluczowe:
seminaria duchowne, Studium Ruthenum, język ukraiński, język niemieckiAbstrakt
Artykuł opisuje początki Studium Ruthenum, Instytutu Teologicznego i Filozoficznego, działającego w ramach Uniwersytetu Lwowskiego. Tłem dla analizy są reformy oświatowe przeprowadzone w Austrii przez Marię Teresę i Józefa II. Autor koncentruje uwagę na relacjach między seminariami diecezjalnymi a Seminarium Generalnym we Lwowie oraz podejmuje zagadnienie języka wykładowego i nauczania języka niemieckiego.
Downloads
Bibliografia
Androkhovych A., Lvivske „Studium Ruthenum”, „Zapysky Naukovoho Tovarystva imeni Shevchenka”, t. 131, Lviv 1921, s. 123–195.
Androkhovych A., Lvivske „Studium Ruthenum”, „Zapysky Naukovoho Tovarystva imeni Shevchenka”, t. 132, Lviv 1922, s. 185–217.
Androkhovych A., Videnske Barbareum. Istoriia korolivskoi Heneralnoi hreko-katolyckoi seminarii pry cerkvi sv. Varvary u Vidni z pershoho periodu ii isnuvannia (1775–1784) [w:] Hreko-katolytska dukhovna seminariia u Lvovi, cz. 1, Lviv 1935.
Baumeister F.Ch., Institutiones filozofiae rationalis: methodo Wolfii conscriptae, Vitembergae 1735.
Finkel L., Starzyński S., Historya Uniwersytetu Lwowskiego, Lwów 1894.
Harasevych I., O predpodavaniiakh na ruskom yazytsie v vseuchylyshchi Lvovskom zavedenykh vsemilostyvieishim Imperatorom Iosyfom II, „Zoria Halytska”, Lvov 1851, nr 61.
Holovatskii J., O piervom literaturno-umstviennom dvizheniu Rusynov v Halitsii, Lvov 1865.
Ilkiw-Swydnycki M., Kaczmar W., Pierwsze katedry (1784–1805) [w:] Historia w Uniwersytecie Lwowskim. Badania i nauczanie (do 1939 roku), red. J. Maternicki, J. Pisulińska i L. Zaszkilniak, Rzeszów 2016.
Kravchuk I., Movna spetsyfika filosofskoi spadshchyny Petra Lodiia [w:] Mizhnarodna naukova konferentsiia (12–13 kvitnia 2006 r.). Materialy dopovidei ta vystupiv, Kyiv 2006, cz. ІІ, s. 20–21.
Levytskyi I. E., Pohliad na rozvii nyzshoho i vysshoho shkilnytstva v Halychyni v rr. 1772–1800 i rozvii rusko-narodnoho shkilnytstva v rr. 1801–1820, Lviv 1903.
Levytskyi I. O., Prikarpatska Rus, t. 1, Lviv 1898.
Materiialy do kulturnoi istorii Halytskoi Rusy XVIII і XIX viku, Lviv 1902.
Melnyk I., Petro Lodii, filosof [w:] https://zbruc.eu/node/22367 [dostęp 11.02.2021].
Moklak J., „Studium Ruthenum” jako struktura szkolnictwa wyższego w XVIII wieku, „Nowa Ukraina. Zeszyty historyczno-politologiczne”, nr 15, Kraków 2015, s. 5–12.
Müller J., Der pastoraltheologisch-didaktische Ansatz in Franz Stephan Rautenstrauchs „Entwurf zur Einrichtung der theologischen Schulen”, Wien 1969.
Ohonovskii O., Istoriia literatury ruskoi, cz. 2, Lvov 1889.
Petrushevych A.S., Dopolnenie ko Svodnoi Lietopysi s 1772 do 1813 goda [w:] Literaturnyi Sbornik uzdavaiemyi Halytsko-Russkoiu Matitseiu pod redaktsieiu Bohdana Dieditskoho, cz. II, Lvov 1897.
Steblii F., Barbareum [w:] http://resource.history.org.ua/cgibin/eiu/history.exe?Z21ID=&I21DB N = E I U & P 2 1 D B N = E I U & S 2 1 S T N = 1 & S 2 1 R E F = 1 0 & S 2 1 F M T = e i u _ a l l & C 21COM=S&S21CNR=20&S21P01=0&S21P02=0&S21P03=TRN=&S21COLORTERMS=0&S21STR=Barbareum [dostęp 8.02.2021].
Studium Ruthenum (1787–1804), rozdział V [w:] Academia Militans. Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie, red. A. Redzik, Kraków 2015, s. 91–95.
Studynskyi K., Prychynok do istorii diialnosti Ant. Anhellovycha, „Ukrainsko-Ruskyi arkhiv”, t. XII–XIV, „Materiialy do istorii kulturnoho zhytia v Halychyni v 1795–1857 rr.”, u Lvovi 1920, s. V–VIII.
Tershakovets M., Halytsko-Ruske literaturne vidrodzhenie, Lviv 1908.
Vinkovskyi T., Iosyf II a universytet Frantsa I u Lvovi (Z nahody novoho stolittia), Lviv 1917.
Vozniak M., Do kharakterystyky Petra Lodiia, „Zapysky Naukovoho Tovarystva imeni Shevchenka”, t. 113, Lviv 1913, s. 148–155.
Wieczorek D., Ukrainskiy yazyk. Slavia Romana-Slavia Byzantina. Ocherki po glagol’nosti, Wrocław 1997.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Galicja. Studia i materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
