Zastosowanie okulografii do identyfikacji metod analizy problemu algorytmicznego
Słowa kluczowe:
rozwiązywanie problemów algorytmicznych, nauczanie i uczenie się programowania, okulografia, ruchy sakadowe oczu, fiksacjeAbstrakt
W artykule przedstawiono wyniki badań jakościowych, w których wykorzystano technologię eyetrackingową w celu analizy procesu rozwiązywania zadania algorytmicznego przedstawionego w postaci schematu blokowego. Badanie przeprowadzono wśród uczniów gimnazjum. Identyfikacji metod analizy algorytmu przez badanych dokonano na podstawie filmów rejestrujących ścieżki wzroku (scanpath), które umożliwiają śledzenie przebiegu procesu przetwarzania informacji. Uzyskane rezultaty pozwoliły odkryć, że nie wszyscy uczniowie, którzy podali poprawne odpowiedzi, prawidłowo rozwiązywali zadanie. Badania pokazały również, że w przypadku rozwiązywania zadań algorytmicznych konieczność dokonywania w pamięci nawet prostych obliczeń może stanowić poważne obciążenie poznawcze dla rozwiązującego zadanie. To spostrzeżenie nasuwa wniosek, iż w czasie weryfikacji umiejętności analizy algorytmu przez uczniów należy umożliwić im dokonywanie zapisu wyników obliczeń. Wyniki eksperymentu pokazują zatem, iż technologia eyetrackingowa może być stosowana w procesie doskonalenia metod nauczania algorytmiki i programowania.Pobrania
Opublikowane
2015-09-30
Jak cytować
ANDRZEJEWSKA, M., & STOLIŃSKA, A. (2015). Zastosowanie okulografii do identyfikacji metod analizy problemu algorytmicznego. Journal of Education, Technology and Computer Science, 13(3), 209–215. Pobrano z https://journals.ur.edu.pl/jetacomps/article/view/6458
Numer
Dział
WIDEODYDAKTYKA. STAN OBECNY I PERSPEKTYWY ROZWOJU
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Journal of Education, Technology and Computer Science
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.