Stereotypowy wizerunek czy marka osobista - film źródłem wiedzy o niepełnosprawności
DOI:
https://doi.org/10.15584/kpe.spec.crae.2024.23Słowa kluczowe:
model niepełnosprawności, dziecko niepełnosprawne w filmie, marka osobista, wizerunek społecznyAbstrakt
Film fabularny, jako element kultury popularnej, produkowany jest na potrzeby masowej widowni, ma odnieść sukces frekwencyjny i finansowy. Sposób przedstawiania informacji w filmie, sugeruje widzom określone interpretacje, daje pozór rzeczywistości. Uwzględniając oba te stwierdzenia i odnosząc się do dwóch pojęć: stereotypowego wizerunku oraz marki osobistej, poddano analizie, na przykładzie filmu „Cudowny chłopak” sposób przedstawiania w filmie fabularnym postaci dziecka z niepełnosprawnością.
Bibliografia
Barnes C., Wizerunki niepełnosprawnych i media: badanie sposobów przedstawiania osób niepełnosprawnych w środkach masowego przekazu, Warszawa 1997.
Bieganowska A., Przekaz medialny w modyfikowaniu studentów pedagogiki wobec niepełnosprawności, Lublin 2015.
Bieganowska-Skóra A., „And the winner is...”Model niepełnosprawności w oscarowych produkcjach, Lublin 2017.
Brukszo A., BrandU, czyli nowa marka o nazwie TY, Brzezia Łąka 2017.
Fiut I.S., Czy możliwy jest »czwarty świat« w modelu EE Karla R. Poppera?, „Filozofia i Nauka” 2018, nr 6.
Garland-Thomson R, Gapienie się, czyli o tym, jak patrzymy i jak pokazujemy siebie innym, Warszawa 2020.
Garland-Thomson R., Niezwykłe ciała. Przedstawienia niepełnosprawności fizycznej w amerykańskiej kulturze i literaturze, Warszawa 2020.
Goban-Klas T., Prekursorzy – ojcowie założyciele – medioznawcy i mediolodzy, „Zeszyty Prasoznawcze”, Kraków 2013, t. 56, nr 1(213), doi: 10.4467/2299-6362PZ.13.001.1019.
https://prestigebag.pl/kreowanie-wizerunku-osobistego-co-warto-wiedziec/
https://sjp.pwn.pl/sjp/;2579940.
https://www.filmweb.pl/film/Cudowny+ch%C5%82opak-2017-776387#rates (dostęp: 8.11.2023).
https://www.imagemanagement.pl/oferta/uslugi-wizacaerunkowe/wizerunek-osobisty.html.
Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych, Dz.U. z dnia 25 października 2012 r., poz. 1169, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu20120001169 (dostęp: 30.11.2023).
Kossewska J., Psychosocial development of children with Treacher Collins Syndrome, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, 55, “Studia Psychologica” 2008, nr 3.
Kowalski M., Dróżdż M., Przemoc i zdrowie w obrazach telewizyjnych, Kraków 2008.
Kurczewski J., Dziecko we współczesnej kulturze Zachodu [w:] Dziecko we współczesnej kulturze medialnej, red. B. Łaciak, Warszawa 2003.
Le syndrome de Treacher-Collins Encyclopédie Orphanet Grand Public Maladies Rares, www.orpha.net/data/patho/Pub/fr/Treacher-Collins-FRfrPub293.pdf, s. 1–4 (dostęp: 10.11.2023).
Łaciak B., Obraz dziecka w prasie i telewizji [w:] Dziecko we współczesnej kulturze medialnej, red. B. Łaciak, Warszawa 2003.
Ogólnopolski Sejmik Osób Niepełnosprawnych, Społeczny model niepełnosprawności, „Problemy Rehabilitacji Społecznej i Zawodowej”, nr 1(155), Warszawa 1998.
Otto W., Obrazy niepełnosprawności w polskim filmie, Poznań 2012.
Plisiecki J., Film i sztuki tradycyjne, Lublin 2010.
Szyszka M., Kształtowanie wizerunku instytucji pomocy społecznej w mediach, Warszawa 2013.
Wawrzak-Chodaczek M., Kształcenie kultury audiowizualnej młodzieży, Wrocław 2020.
Wedding D., Boyd M.A., Niemiec R.M., Kino i choroby psychiczne. Filmy, które pomagają zrozumieć zaburzenia psychiczne, Warszawa 2014.
Wojakowski T., Wizerunek osób z niepełnosprawnościami: stan postulowany a rzeczywisty obraz w mediach odtworzony na przykładzie tygodników opiniotwórczych, „Zoon Politikon” 2020, nr 11.
Zakrzewska-Manterys E., Wizerunek medialny dziecka niepełnosprawnego [w:] Dziecko we współczesnej kulturze medialnej, red. B. Łaciak, Warszawa 2003.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 KULTURA – PRZEMIANY – EDUKACJA
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
