Język muzyki w komunikacji międzyosobowej
DOI:
https://doi.org/10.15584/kpe.2023.12.13Słowa kluczowe:
język muzyczny, komunikat, komunikacja międzyosobowa, muzykaAbstrakt
Niniejszy dyskurs podejmuje temat języka muzycznego i jego zastosowania w relacjach międzyludzkich. Analiza porównawcza języka oraz języka muzycznego, a także wybrane wymiary komunikacji ukazują zależności wynikające z relacji międzyosobowych. Współcześnie dostęp do kultury muzycznej nie jest ograniczony i mają do niej dostęp nie tylko elity. Wpływ muzyki na relacje interpersonalne ujawnia się w komunikacji uwzględniającej aspekty emocjonalne, wyobrażeniowe, doświadczenia piękna. Porozumiewanie się językiem muzyki wymaga doświadczenia i wrażliwości na dźwięki. Wiedza muzyczna pozwala prowadzić rozmowy na płaszczyźnie semantycznej, jednak odczuwanie muzyki nie musi być oparte na znajomości nomenklatury artystycznej. W przekazywaniu komunikatów następuje proces wspólnego kształcenia pomiędzy nadawcą i odbiorcą, czego wynikiem jest sprawniejsze opanowanie zasad i kodów komunikacji.
Bibliografia
Arystoteles, Polityka, ks. VIII, 5, 1340a [za:] E. Olek, Rola muzyki w rozwoju osobowym człowieka w ujęciu filozofii starożytnej [w:] Personalistyczny wymiar filozofii wychowania, red. A. Szudra, K. Uzar, Lublin 2009.
Gołąb Z., Heinz A., Polański K., Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa 1970.
Jabłońska B., O społecznym charakterze muzyki. Szkic socjologiczny, „Pogranicze. Studia Społeczne”, red. B. Jabłońska, K. Niziołek, K.M. Wyrzykowska, Białystok 2018, t. XXXIV.
Jauer-Niworowska O., Fonem w modelu strukturalno-funkcjonalnym – analiza biopsychicznych uwarunkowań kształtowania się pojęcia fonemu (zależności między percepcją a motoryką werbalną), „Poradnik Językowy”, Warszawa 2018, nr 3.
Język, https://sjp.pwn.pl/sjp/jezyk;2468170.html (dostęp: 23.10.2023).
Kalka K., Relacja miłości podstawą w wychowaniu człowieka [w:] Wychowanie jako mądrość miłości, red. I. Jazukiewicz, Szczecin 2012.
Kisiel M., Język muzyki i mowa muzyczna w dialogu dziecka z dorosłym w edukacji elementarnej, Katowice 2015.
Mika B., „Interpretacja rozumiejąca” wedle propozycji semiotyków muzyki [w:] Wartości w muzyce, t. 5: Interpretacja w muzyce jako proces twórczy, red. J. Uchyła-Zroski, Katowice 2013.
Milewski T., Językoznawstwo, Warszawa 1965.
Moraczewski K., Komunikacja muzyczna – krótki przegląd historyczny, „Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka” 2001, nr 4(30).
Olek E., Rola muzyki w rozwoju osobowym człowieka w ujęciu filozofii starożytnej [w:] Personalistyczny wymiar filozofii wychowania, red. A. Szudra, K. Uzar, Lublin 2009.
Piotrowski A., Ziółkowski M., Zróżnicowanie językowe a struktura społeczna, Warszawa 1976.
Porayski-Pomsta J., O okresach rozwoju mowy dziecka, http://www.tkj.uw.edu.pl/art/o-okresach-rozwoju-mowy-dziecka (dostęp: 23.10.2023).
Saffran J.R., Griepentrog G.J., Absolute pitch in infant auditory learning: evidence for developmental reorganization, „Developmental Psychology” 2001, nr 37(1).
Skardowska E., Ekspresja wykonawstwa muzycznego jako czynnik komunikujący i wyzwalający emocje u słuchaczy [w:] Doświadczanie społeczeństwa a muzyka, obraz, media, red. A. Kampka, Warszawa 2019.
Uchyła-Zroski J., Język muzyczny relewantnym środkiem wyrażania muzyki [w:] Wartości w muzyce, t. 5: Interpretacja w muzyce jako proces twórczy, red. J. Uchyła-Zroski, Katowice 2013.
Uchyła-Zroski J., Wstęp [w:] Wartości w muzyce, t. 5: Interpretacja w muzyce jako proces twórczy, Katowice 2013.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 KULTURA – PRZEMIANY – EDUKACJA
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
