Przedsiębiorczość społeczna w tworzeniu podstaw bezpieczeństwa społecznego wspólnot lokalnych

Abstrakt

Współczesny proces gospodarowania ma charakter złożony. Wymaga to od decydentów kształtujących politykę gospodarczą doboru adekwatnych oraz zróżnicowanych metod i technik oddziaływania. Trzeba mieć świadomość, iż tworzenie dogodnych warunków do rozwoju społeczno-gospodarczego powinno odbywać się na różnych szczeblach organizacji państwa. Stymulowanie rozwoju jest wpisane w istotę i naturę działań samorządowych, zaś wspieranie przedsiębiorczości społecznej pozostaje jednym z największych wyzwań na poziomie gmin i powiatów. Celem opracowania jest wskazanie na znaczenie przedsiębiorczości społecznej w tworzeniu podstaw bezpieczeństwa społecznego. Przedsiębiorczość społeczna nierozerwalnie łączy się z jednym ze współczesnych nurtów ekonomii, a mianowicie ekonomią społeczną. W Polsce ekonomia społeczna zyskuje na popularności w ostatnich latach, kiedy po burzliwym okresie transformacji gospodarki i jej przekształceń własnościowych oraz strukturalnych, zaobserwowano szereg negatywnych skutków społecznych. W opracowaniu scharakteryzowano istotę przedsiębiorczości społecznej jako ważnego działania służącego poprawie poczucia bezpieczeństwa społecznego. Odniesiono się także do przykładu województwa świętokrzyskiego, w tym wskazano na znaczenie przedsiębiorczości społecznej, jakie przypisują jej decydenci odpowiedzialni za politykę rozwoju. Stymulowanie rozwoju podmiotów ekonomii społecznej może być ważnym uzupełnieniem polityki regionalnej skierowanej na przyciąganie inwestycji zewnętrznych (przy niedoborach kapitału związanego z regionalną gospodarką). Wynika to z faktu, iż uruchomienie działalności w sektorze ekonomii społecznej nie wymaga znaczących nakładów kapitałowych, a stanowić może także szansę na zaangażowanie młodych osób, chcących sprawdzić się w roli początkujących przedsiębiorców. Propagowanie przedsiębiorczości społecznej może także przyczynić się do wzmocnienia spójności społecznej, budowania regionalnego kapitału społecznego poprzez włączanie w rynek pracy grup „zapomnianych” i trudno odnajdujących się na otwartym rynku pracy. Artykuł ma charakter przeglądowy.