Przedsiębiorczość społeczna w tworzeniu podstaw bezpieczeństwa społecznego wspólnot lokalnych

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/nsawg.2021.2.9

Słowa kluczowe:

bezpieczeństwo społeczne, przedsiębiorczość społeczna

Abstrakt

Współczesny proces gospodarowania ma charakter złożony. Wymaga to od decydentów kształtujących politykę gospodarczą doboru adekwatnych oraz zróżnicowanych metod i technik oddziaływania. Trzeba mieć świadomość, iż tworzenie dogodnych warunków do rozwoju społeczno-gospodarczego powinno odbywać się na różnych szczeblach organizacji państwa. Stymulowanie rozwoju jest wpisane w istotę i naturę działań samorządowych, zaś wspieranie przedsiębiorczości społecznej pozostaje jednym z największych wyzwań na poziomie gmin i powiatów. Celem opracowania jest wskazanie na znaczenie przedsiębiorczości społecznej w tworzeniu podstaw bezpieczeństwa społecznego. Przedsiębiorczość społeczna nierozerwalnie łączy się z jednym ze współczesnych nurtów ekonomii, a mianowicie ekonomią społeczną. W Polsce ekonomia społeczna zyskuje na popularności w ostatnich latach, kiedy po burzliwym okresie transformacji gospodarki i jej przekształceń własnościowych oraz strukturalnych, zaobserwowano szereg negatywnych skutków społecznych. W opracowaniu scharakteryzowano istotę przedsiębiorczości społecznej jako ważnego działania służącego poprawie poczucia bezpieczeństwa społecznego. Odniesiono się także do przykładu województwa świętokrzyskiego, w tym wskazano na znaczenie przedsiębiorczości społecznej, jakie przypisują jej decydenci odpowiedzialni za politykę rozwoju. Stymulowanie rozwoju podmiotów ekonomii społecznej może być ważnym uzupełnieniem polityki regionalnej skierowanej na przyciąganie inwestycji zewnętrznych (przy niedoborach kapitału związanego z regionalną gospodarką). Wynika to z faktu, iż uruchomienie działalności w sektorze ekonomii społecznej nie wymaga znaczących nakładów kapitałowych, a stanowić może także szansę na zaangażowanie młodych osób, chcących sprawdzić się w roli początkujących przedsiębiorców. Propagowanie przedsiębiorczości społecznej może także przyczynić się do wzmocnienia spójności społecznej, budowania regionalnego kapitału społecznego poprzez włączanie w rynek pracy grup „zapomnianych” i trudno odnajdujących się na otwartym rynku pracy. Artykuł ma charakter przeglądowy.

Bibliografia

Brzuska, F., Kukulak-Dolata, I., Nyk, M. (2017). (red.). Ekonomia społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Dees, J. G. (2008). The meaning of social entrepreneurship. Kansas City: Kauffman Center for Entrepreneurial Leadership.

Dolnicki, B. (2003). Samorząd terytorialny. Kraków: Zakamycze.

Durasiewicz, A. (2010). Sieci wsparcia dla radomskich rodzin. W: M. Gagacka, K. Głąbicka (red.), Lokalne sieci wsparcia (s. 35–55). Radom: Wydawnictwo Politechniki Radomskiej.

Human Development Raport (1994). Organizacja Narodów Zjednoczonych.

Gierszewski, J. (2018). Bezpieczeństwo społeczne jako dziedzina bezpieczeństwa narodowego. Historia i Polityka, 23(30), 21–38. DOI: 10.12775/HiP.2018.002.

Gierszewski, J. (2013). Model bezpieczeństwa społecznego na tle teorii systemów. Colloquium, 2, 65–80.

http://www.bazaps.ekonomiaspoleczna.gov.pl/ (2020. 08.25).

Jarmoszko, S., Barszczewski, W. (2017). Bezpieczeństwo społeczne w sytuacjach krytycznych. Siedlce: Wydawnictwo UPH.

Jóźwiak, B. (2012). Zadania samorządu terytorialnego w rozwiązywaniu podstawowych kwestii społecznych. W: A. Skrabacz, S. Sulowski (red.), Bezpieczeństwo społeczne. Pojęcia. Uwarunkowania. Wyzwania (s. 76–98). Warszawa: Wydawnictwo Elipsa.

Kirman, A. (2018). Ekonomia złożoności. W: L. Fischer, J. Hasell, J. Ch. Proctor, D. Uwakwe, Z. W. Perkins, C. Watson (red.), Pomyśleć ekonomię od nowa. Przewodnik po głównych nurtach ekonomii heterodoksyjnej (s. 76–98). Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne Heterodox.

Księżopolski, M. (2001). Bezpieczeństwo socjalne. W: B. Rysz-Kowalczyk (red.), Leksykon polityki społecznej (s. 25–40 ). Warszawa: Wydawnictwo UW.

Kurleto, M. H. (2016). Model przedsiębiorstwa społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Leszczyński, M. (2011). Bezpieczeństwo społeczne Polaków wobec wyzwań XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Lisiecki, M. (2014). Metody i techniki zarządzania bezpieczeństwem społecznym. W: K. Raczkowski, Ł. Sułkowski (red.), Zarządzanie Bezpieczeństwem. Metody i techniki (s. 165–207). Warszawa: Wydawnictwo Difin.

Mazur, S. (2015). Zarządzanie Publiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Mendel, I. (2008). Przedsiębiorczość społeczna i jej wpływ na rozwój lokalnego kapitału społecznego. Zarys problematyki. Organizacja i Zarządzanie, 4, 93–105.

Praszkier, R., Nowak, A. (2015). Przedsiębiorczość społeczna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer.

Regionalny Program Rozwoju Ekonomii Społecznej Województwa Świętokrzyskiego do 2020 roku. (2016). Kielce: Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego, Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej.

Skrabacz, A., Sulowski, S. (red.). (2012). Bezpieczeństwo społeczne. Pojęcia. Uwarunkowania. Wyzwania. Warszawa: Aspra.

Sześciło, D. (2015). Współzarządzanie a usługi publiczne. W: S. Mazur (red.), Współzarządzanie publiczne (s. 286–301). Warszawa: Wydawnictwo Scholar.

Waever, O., Buzan, B., Kelstmp, M., Lemataire, P. (1993). Identity, Migration and the New Security Agenda in Europe. London: Centre for Peace and Conflict Research.

Pobrania

Opublikowane

2021-06-30

Jak cytować

Szydlik-Leszczyńska, A., & Leszczyński, M. (2021). Przedsiębiorczość społeczna w tworzeniu podstaw bezpieczeństwa społecznego wspólnot lokalnych. Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, (66), 124–135. https://doi.org/10.15584/nsawg.2021.2.9

Numer

Dział

Artykuły