Dezinformacja w polskim prawie karnym – aspekty wybrane

Abstrakt

Niniejszy artykuł stanowi próbę analizy polskich przepisów prawa karnego pod kątem  wykorzystania ich do walki z dezinformacją. Punktem wyjścia dla podjętych rozważań był oczywiście Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r., a konkretnie jego przepis art. 132 kryminalizujący tzw. „dezinformację wywiadowczą”, będącą bardzo małym wycinkiem stanów faktycznych, które obecnie określane są jako dezinformacja. Następnie omówione zostały  kolejne przepisy kodeksu karnego kryminalizujące zachowania, polegające na wprowadzeniu przez sprawcę w błąd podmiotu trzeciego (podmiotów trzecich) celem osiągnięcia określonego  celu (np. zniesławienie czy wywołanie fałszywego alarmu). Ostatni fragment artykułu poświęcono przestępstwu negatywizmu, określonemu w ustawie o Instytucie Pamięci Narodowej (ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Prezentacja przepisów prowadzi do wniosku, że konieczna jest regulacja kwestii dezinformacji, w szczególności, że istniejące przepisy kryminalizują jedynie drobną część zachowań stanowiących dezinformację.