Nieuregulowana sprawa współpracowników poselskich (pracowników i asystentów) w Polsce

Abstrakt

Poseł pobiera wynagrodzenie, dietę poselską oraz pieniądze na funkcjonowanie biura poselskiego. W celu obsługi swojej działalności w terenie oraz na forum parlamentu posłowie tworzą biura poselskie, w których pracują ich współpracownicy. Art. 23 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (DzU 2003, nr 221, poz. 2199 z późn. zm.) głosi w punkcie 4, że poseł lub senator może zatrudniać pracowników w swoich biurach poselskich na czas określony, nie dłuższy niż czas trwania kadencji, na którą został wybrany. Ten sam punkt mówi także, że działalność posła lub senatora może być wspierana przez społecznych współpracowników. 
Działalność asystenta społecznego wynika w dużej mierze z uzgodnienia zawartego pomiędzy nim a posłem. Każdy element poczynań asystenta podlega uzgodnieniom między stronami, podobnie jak gratyfikacja finansowa, otrzymywana za wykonywanie przez niego zadań. Jednym z podstawowych czynników rządzących tym stosunkiem jest pełna swoboda zarówno co do formy umowy, okresu jej obowiązywania, zakresu obowiązków oraz sposobu rozwiązania. Jest więc zasadnicza różnica pomiędzy pracą pracownika biura poselskiego a asystenta społecznego.