Etyczny i wychowawczy wymiar prawa do satysfakcji seksualnej

Abstrakt

Literatura dotycząca problemu prawa do przyjemności seksualnej, czy też samej seksualności nacechowana jest ukierunkowanym podejściem, które z jednej strony ma charakter opresyjny, z drugiej afirmacyjny. Cel: Celem artykułu jest wskazanie w oparciu o refleksję etyczną, w tym odniesienie do praw człowieka na zasady, które mogłyby mieć uniwersalny (niezależny) wymiar dla wychowawczego podejścia prawa do satysfakcji seksualnej. Teza: Niezależny wymiar wychowawczego podejścia prawa do satysfakcji seksualnej mogą dostarczyć elementy dotyczące sfery seksualnej teorii „etyki rozwoju”, takie: etyczny erotyzm, estetyka seksualności, samowychowanie erotyczne. Metoda: Dla zobrazowania rzeczywistości społecznej i wychowawczej została wykorzystana teoria „etyki rozwoju”, posługująca się między innymi metodą normatywno-konstrukcyjną. Wnioski: Założenia zawarte w idei etycznego erotyzmu, estetyki seksualności i samowychowania erotycznego dają podstawy do niezależnego kształtowania samowychowania prawa satysfakcji seksualnej. Implikacje dla teorii i praktyki: Idea samowychowania erotycznego w dużym stopniu ładzi napięcie między odmiennymi koncepcjami wychowania seksualnego i edukacji seksualnej. Oryginalność i wartość: Oryginalność i wartość teksu opiera się na zastosowaniu idei etycznego erotyzmu, estetyki seksualności i samowychowania erotycznego do wskazania zasad dla praktyki wychowawczej wobec prawa satysfakcji seksualnej.