Kategoryzacja w dyskursie zaburzonym – nazwy własne a nazwy pospolite

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.18

Słowa kluczowe:

nazwy własne, nazwy pospolite, afazja, kategoryzacja, słownik semantyczny

Abstrakt

Cel badania: ocena możliwości dokonywania kategoryzacji semantycznej nazw pospolitych i nazw własnych przez osobę ze zdiagnozowaną afazją nominacyjną. Metoda: w badaniu wykorzystano podejście kliniczno-eksperymentalne. Wyniki poddano analizie jakościowej oraz ilościowej. Wyniki: wskazano najlepiej zachowane relacje semantyczne, określono zjawiska świadczące o jakości dostępu do słownika mentalnego, wyszczególniono objawy degradacji słownika semantycznego, ustalono, na którym etapie przetwarzania dochodzi do zaburzeń. Ocena ilościowa obejmowała procentowy opis uzyskanych wyników. Wnioski: obserwowano ogólnie lepszą umiejętność badanej w identyfikacji kategorialnej nazw własnych aniżeli nazw pospolitych. Wiązać to zapewne można ze wspomnianą specyfiką nazw własnych, powiązaną z ich entropią informacyjną. Można mówić o kilku przyczynach obserwowanych dysfunkcji. Najistotniejszy wydaje się deficyt językowy przejawiający się zaburzeniami dostępu do słownika semantycznego, dysfunkcjami w zakresie operacji metajęzykowych w obrębie sieci semantycznych, trudnościami z aktualizacją słów i w pewnym zakresie zubożeniem zasobów leksykonu mentalnego. Wyniki testu z pewnością należy rozpatrywać także w kontekście dysfunkcji w obszarze poznawczym.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-15

Jak cytować

Gliwa-Patyńska , R. (2022). Kategoryzacja w dyskursie zaburzonym – nazwy własne a nazwy pospolite. Słowo. Studia językoznawcze, (13), 260–276. https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.18

Numer

Dział

METODOLOGIA, INNE KATEGORIE NAZW WŁASNYCH