Perfekcjonizm jako idea inspirująca do przemian
DOI:
https://doi.org/10.15584/kpe.2025.21Słowa kluczowe:
perekcjonizm, cnota, wychowanie, motywacja, wzory osoboweAbstrakt
Tekst ukazuje perfekcjonizm jako ideę o znaczeniu etycznym, psychologicznym i antropologicznym, zdolną inspirować przemiany jednostki i społeczeństwa. Autorka analizuje go w kontekście wychowania, motywacji oraz wzorów osobowych, wskazując na rolę rozumu i cnoty jako fundamentów kształcenia (Herbart, tradycja klasyczna). Perfekcjonizm etyczny przedstawiony jest jako źródło motywacji do samodoskonalenia, wyrażania siebie i odpowiedzialności moralnej, a także jako droga do kształtowania wzorców do naśladowania w różnych kulturach i zawodach. Zwrócono uwagę na wyzwania współczesności, m.in. wpływ cyfryzacji i sztucznej inteligencji na relacje społeczne. Artykuł podkreśla potrzebę dalszych badań zaprezentowanej siatki antropologiczno-etycznej na tle istniejących przemian.
Downloads
Bibliografia
Aureliusz M., Rozmyślania, Warszawa 1994.
Arystoteles, Dzieła wszystkie, t. 5, Warszawa 2000.
Bogucka I., Pietrzykowski T., Etyka w administracji publicznej, Warszawa 2009.
Brandt R.B., Etyka, Warszawa 1996.
Clear J., Die 1% Methode minimale Veränderung, maximale Wirkung, München 2020.
Dupreél E., Traktat o moralności, Warszawa 1969.
Fromm E., Ucieczka od wolności, Warszawa 2000.
Granat W., Osoba ludzka, Sandomierz 1961.
Hahn W.F., 88 typische Verkäufer-Fehler, Mainz 2018.
Heinz K.E., Persönlichkeit und Subjektivität, ARSP 1998, vol. 84.
Hartmann N., Ethik, Berlin–Leipzig 1926.
Herbart J.F., Pedagogika ogólna wywiedziona z celu wychowania, Warszawa 2007.
Jankowski H., Istnienie, wolność, sprawiedliwość a etyczne problemy medycyny, „Etyka” 1975, nr 14.
Kaniowski A.M., Supererogacja. Zagubiony wymiar etyki. Czyny chwalebne w etykach uniwersalistycznych, Warszawa 1999.
Kant I., Uzasadnienie metafizyki moralności, Warszawa 1984.
Kotarbiński T., Traktat o dobrej robocie, Wrocław 1982.
Kotłowski K., Filozofia wartości a zadania pedagogiki, 1968.
Krąpiec M., Ja, człowiek, Lublin 1974.
Krug P., Generation ChatGPT und Anthropomorphismus, „DATEV Magazin” 2025, nr 06.
Lazari-Pawłowska I., Problemy etyki sytuacyjnej [w:] Etyka. Pisma wybrane, Wrocław 1994.
Linton R., Kulturowe podstawy osobowości, Warszawa 2000.
MacIntyre A., Dziedzictwo cnoty. Studium z teorii moralności, Warszawa 1996.
Mała encyklopedia kultury antycznej, Warszawa 1990.
Merton R.K., Teoria socjologiczna i struktura społeczna, Warszawa 1982.
Mill J.S., Utylitaryzm. O wolności, Warszawa 1959.
Nowakowski P.T., Teoretyczne ujęcie ludzkich dążeń [w:] Aspiracje i dążenia młodzieży, red. B. Więckiewicz, Warszawa 2024.
Ochman J., Etyka prawna i pozaprawna w judaizmie [w:] Etyka a prawo i praworządność, red. J. Pawlica, Kraków 1998.
Ossowska M., Ethos rycerski i jego odmiany, Warszawa 1973.
Ossowska M., Moralność mieszczańska, Wrocław 1985.
Ossowska M., Motywy postępowania. Z zagadnień psychologii moralności, Warszawa 1958.
Ossowska M., Podstawy nauki o moralności, Wrocław 1994.
Pasternack P., Beer A., Henke J., Rediger P., Gefordert und Überfordert? Wissenschaftskommunikation und wissenschaftsbezogene Kommunikationen in der Corona-Pandemie, Stuttgart 2025.
Platon, Państwo, t. I, Warszawa 1958.
Porębski C., Perfekcjonizm Bertranda Russella, „Etyka” 1974, nr 13.
Przełęcki M., Chrześcijaństwo niewierzących, Warszawa 1989.
Rathgeber H., Das Pingiun Prinzip. Wie Veränderung zum Erfolg führt, München 2017.
Scheler M., Zur Rehabilitierung der Tugend [w:] Vom Umsturz der Werke, Bern–München 1972.
Skrzyniarz R., Wzory i wzorce osobowe w pedagogice społecznej Jana Pawła II [w:] Człowiek, red. T. Bojarska-Szot, I. Szot, Zamość 2024.
Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. I, Warszawa 1978.
Williams B., Moralność. Wprowadzenie do etyki, Warszawa 2000.
Wojtyła K., Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin 1994.
Woroniecki J., Katolicka etyka wychowawcza, t. 1, Lublin 1986.
Znaniecki F., Społeczne role uczonych, Warszawa 1984.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 KULTURA – PRZEMIANY – EDUKACJA

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.