Encyklika kryzysu i nadziei

Autor

  • Krzysztof Kasprzak Katedra Turystyki Wiejskiej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,
  • Joanna Kostecka Katedra Biologicznych Podstaw Rolnictwa i Edukacji Środowiskowej, UR w Rzeszowie

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2015.19.6

Słowa kluczowe:

zrównoważony rozwój, filozofia przyrody, Encyklika „Laudato si'”

Abstrakt

Czy tego chcemy czy nie, czy jesteśmy tego świadomi albo uparcie odrzucamy to przekonanie, jesteśmy częścią przyrody. Korzystając z jej darów, szczególnie w okresie ostatnich pięćdziesięciu lat konsumpcyjnego życia zbliżyliśmy się i przekroczyliśmy zdolność planety do regeneracji jej zasobów. Dane naukowe na temat łączności człowieka z przyrodą a przede wszystkim zależności od różnorodności elementów biosfery oraz raporty i wyniki obrad licznych konferencji poświęconych problematyce zrównoważonego rozwoju cywilizacji wkraczają w życie przeciętnego obywatela Planety Ziemia bardzo powoli. Encyklika „Laudato si'. W trosce o wspólny dom”, Ojca Świętego Franciszka (2015), ma szanse dotrzeć do chrześcijan na całej Ziemi, poruszyć ich sumienia i wyzwolić prośrodowiskowe i prospołeczne działania w codziennym życiu. Papież zabrał głos w obronie przyrody, która jest wspólnym domem wszystkich istot żywych, ale zwrócił także uwagę, że ekologia ma sens wtedy, gdy widzimy wielkość człowieka i jego wyjątkowość, gdy chroniąc naturę nie zapominamy o naturze ludzkiej i jej prawach.

Pobrania

Opublikowane

2015-12-12