Obiekty zbiorowej ochrony ludności jako komponent infrastruktury obronnej państwa – zarys problemu

Abstrakt

W artykule przedstawiono wykładnię teoretyczną dotyczącą roli i znaczenia infrastruktury obronnej państwa w dobie realnych zagrożeń bezpieczeństwa militarnego Polski. Szczególną uwagę poświęcono aktualnej interpretacji i klasyfikacji, istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa ludności cywilnej, komponentów infrastruktury obronnej państwa, jakimi są obiekty zbiorowej ochrony. W artykule podjęto także próbę diagnozy stanu ilościowego i jakościowego budowli ochronnych (schronów i ukryć) oraz miejsc doraźnego schronienia w Polsce. Wskazano również przykłady dobrze rozwiniętej infrastruktury zbiorowej ochrony ludności z krajów nordyckich. Wyniki badań potwierdziły, że w Polsce konieczne jest odtworzenie skutecznego systemu budowli ochronnych.