„Nowy Dziennik” a polskie dążenia do Sojuszu Północnoatlantyckiego (1990–1999)

Abstrakt

Prezentowany artykuł ma za zadanie przedstawić, w jaki sposób zmieniało się podejście „Nowego Dziennika” do problematyki poszerzenia NATO o państwa Europy Środkowo-Wschodniej. W tym celu przeprowadzona została analiza zawartości tematycznej czasopisma z lat 1990–1999. Umożliwiło to ustalenie, jakie czynniki warunkowały przeobrażenia w sposobie prezentowania przez dziennik omawianych treści. Stwierdzono, że wyraźnie wyodrębnić można kilka okresów narracyjnych – pierwszy przypadający na okres rozpadania się systemu państw ludowo-demokratycznych; kolejny, w którym nowo powstałe władze starały się wypracowywać nowe koncepcje bezpieczeństwa międzynarodowego; trzeci – kiedy jasne stało się, że pomimo oczekiwań Rosja podąży własną drogą, co spowodowało, że ugruntowaniu uległo przekonanie o konieczności włączenia Polski i państw Europy Środkowo-Wschodniej do NATO. Wreszcie ostatni, w którym walczono o ratyfikację podjętych decyzji przez poszczególne rządy sojusznicze. Na podstawie przedstawionej analizy stwierdzono, że omawiane czasopismo odegrało znaczną rolę w popularyzowaniu tej idei i lobbowaniu za nią w środowisku polonijnym w USA, a co za tym idzie – również amerykańskim.