Perspektywy renesansu Trójkąta Weimarskiego i jego dzialalnośc po agresji Rosji na Ukrainę

Abstrakt

Niniejszy artykuł  poświęcony jest tzw. Trójkątowi Weimarskiemu utworzonemu w 1991 roku, czyli nieformalnej grupie  państw, którą tworzą Polska, Niemcy i Francja. Ukazuje genezę, sukcesy i niepowodzenia oraz jego działalność i perspektywy renesansu po agresji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku. Trójkąt Weimarski powstał  w trudnym momencie dla Polski i Europy, tzn. po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990 roku, ale przed rozpadem Związku Sowieckiego w grudniu 1991 roku, który miał negatywny stosunek do transformacji ustrojowej w Polsce, rozpoczętej w czerwcu  1989 roku i jej euroatlantyckich aspiracji.  Podobny, wrogi stosunek do euroatlantyckich aspiracji Ukrainy ma Federacja Rosyjska pod rządami Władimira Putina, który m. in. po to zaatakował  ten suwerenny kraj, aby udaremnić mu akcesję do Unii Europejskiej i NATO. W artykule tym staram się zweryfikować hipotezę, że Trójkąt Weimarski, to jeden z największych sukcesów polityki zagranicznej Polski  po 1989 roku, której głównym celem była akcesja do struktur euroatlantyckich, aby w ten sposób zapewnić nam suwerenność i umocnić nasze bezpieczeństwo.  Stwierdzam, że Trójkąt Weimarski spełnił tu swoją rolę. Ponadto uważam, że może on odegrać podobną rolę w przypadku  starań Ukrainy o członkostwo w strukturach euroatlantyckich. W związku z tym niezbędny jest jego renesans, a akceleratorem  tego procesu jest tocząca się  od prawie dwóch lat wojna  w Ukrainie.  Ponadto stwierdzam, że biorąc pod uwagę coraz bardziej komplikującą się dziś  sytuację międzynarodową Trójkąt Weimarski powinien aktywnie  działać i odgrywać istotną rolę w polityce zagranicznej Polski, Niemiec i Francji oraz Unii Europejskiej. Powinien też odegrać ważną rolę w zakończeniu wojny  rosyjsko-ukraińskiej oraz w  akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO.