Od konceptu do instytucji. Mechanizmy i znaczenie instytucjonalizacji innowacji społecznych na podstawie założeń paradygmatu demokratycznego

Abstrakt

Celem artykułu jest analiza mechanizmów i znaczenia instytucjonalizacji innowacji społecznych na gruncie polskim. Problem badawczy skupia się na tym, jak innowacje mogą przechodzić od fazy konceptu do formy instytucjonalnej, zdobywając trwałość i stabilność w strukturach społecznych. Artykuł opiera się na demokratycznym paradygmacie innowacji społecznych, podkreślającym partycypację, inkluzywność i współpracę wielosektorową w tworzeniu oraz wdrażaniu nowych rozwiązań społecznych. Przeprowadzona analiza uwzględnia także perspektywę neoinstytucjonalną, która pozwala zrozumieć, że proces instytucjonalizacji innowacji wpływa na zakorzenienie nowatorskich rozwiązań, a to wspiera długofalowość działań, systemowość zmian, a w konsekwencji rozwój społeczny. Dokonano analizy przypadku - Centrum Sztuki Włączającej/Teatru 21, instytucji dedykowanej twórczości osób z niepełnosprawnościami, mającej na celu promowanie różnorodności oraz inkluzywności społecznej. Metodologia badawcza obejmuje analizę literatury oraz obserwację działalności badanej instytucji.