Transformacja podejścia do bezpieczeństwa i obrony: strategiczna odpowiedź Unii Europejskiej na rosyjską inwazję na Ukrainę w 2022 roku

Abstract

Inwazja Rosji na Ukrainę w 2022 roku doprowadziła do znaczącej rewizji polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej, przesuwając akcent z historycznej zależności od miękkiej siły na autonomiczną strategię obronną. Artykuł ten ma na celu analizę dostosowań UE w odpowiedzi na konflikt, skupiając się na ewolucji jej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz ich implikacjach dla przyszłych relacji UE-Ukraina. Wykorzystując analizę jakościową dokumentów politycznych, oficjalnych oświadczeń i artykułów naukowych, badanie to analizuje sankcje UE, wsparcie militarne oraz strategiczną reorientację. Wyniki pokazują, że UE wprowadziła kompleksowe sankcje gospodarcze przeciwko Rosji, zapewniła bezprecedensową pomoc wojskową i humanitarną Ukrainie oraz zreorientowała swoją politykę obronną na odstraszanie i obronę terytorialną. Badanie identyfikuje również znaczące wewnętrzne różnice wśród państw członkowskich UE dotyczące priorytetów strategicznych. Zwiększona koordynacja z NATO, zwiększenie wydatków na obronę oraz inwestycje w zaawansowane technologie militarne są kluczowymi aspektami strategicznej zmiany UE. Potencjalne długoterminowe zmiany w polityce bezpieczeństwa UE wskazują na większą autonomię strategiczną i zwiększoną rolę w globalnym bezpieczeństwie. Przyszłość relacji UE-Ukraina będzie kształtowana przez te strategiczne zmiany, z możliwymi scenariuszami obejmującymi pogłębioną integrację i wsparcie dla odbudowy, aż po kontynuację wysiłków humanitarnych i dyplomatycznych w zależności od różnych wyników konfliktu.