Ordynacja wyborcza do włoskiej Izby Deputowanych z 4 sierpnia 1993 roku

Abstrakt

Brak stabilności politycznej włoskich rządów, nadmierna fragmentaryzacja i polaryzacja partyjna czy korupcja polityczna charakteryzowały system polityczny Włoch od zjednoczenia państwa w II połowie XIX wieku. Próbą rozwiązania powyższych problemów były kolejne zmiany prawa wyborczego do parlamentu. Taki proces nastąpił również w 1993 roku. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie założeń prawnych ordynacji wyborczej do Izby Deputowanych we Włoszech z 4 sierpnia 1993 roku. Kształt wprowadzonych zmian, mieszana formuła wyborcza i oryginalna metoda rozdziału mandatów (scorporo totale i scorporo pro quota) były przykładem poszukiwania nowych rozwiązań inżynierii wyborczej na drodze do znalezienia doskonałego prawa wyborczego. W artykule zastosowano  przede wszystkim metody dogmatyczno-prawną i analizy instytucjonalno-prawnej.