Jeśli nie sposób organizacji, to co? W poszukiwaniu uwarunkowań frekwencji budżetu obywatelskiego – przypadek szesnastu największych polskich miast
DOI:
https://doi.org/10.15584/polispol.2019.4.7Słowa kluczowe:
budżet obywatelski, miasto, Polska, frekwencja, aktywność obywatelskaAbstrakt
Głównym celem artykułu jest systemowa analiza uwarunkowań frekwencji głosowań przeprowadzonych w ramach budżetów obywatelskich szesnastu największych polskich miast. Oparta na wykorzystaniu kilku komplementarnych metod badawczych (analiza porównawcza, analiza danych zastanych, analiza treści), sprowadza się do testowania sześciu wyszczególnionych czynników. Artykuł dowodzi, że sformułowana hipoteza, zgodnie z którą o poziomie frekwencji decyduje sposób organizacji głosowania (weryfikowany za pomocą tych sześciu czynników), nie może być potwierdzona. Okazuje się, że zaledwie jeden z nich determinuje ten poziom. To z kolei skłania ku stwierdzeniu, że przyczyn wysokiej lub też niskiej frekwencji należy upatrywać po stronie innych uwarunkowań. Prezentowane rozważania wypełniają lukę w badaniach poświęconych aktywności obywatelskiej mieszkańców traktowanej jako warunek sine qua non prowadzenia polityki miejskiej.Pobrania
Opublikowane
2020-10-22
Jak cytować
Glinka, K. (2020). Jeśli nie sposób organizacji, to co? W poszukiwaniu uwarunkowań frekwencji budżetu obywatelskiego – przypadek szesnastu największych polskich miast. Polityka I Społeczeństwo, 17(4), 100–121. https://doi.org/10.15584/polispol.2019.4.7
Numer
Dział
Artykuły
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.