Osobowość nauczyciela akademickiego w warunkach integracji przestrzeni edukacyjnej szkoły wyższej

Abstrakt

Problem rozwoju osobowości nauczyciela akademickiego w kontekście jego działalności zawodowej staje się coraz bardziej aktualny w warunkach współczesnego społeczeństwa. Duża ilość komputerów, rozpowszechnianie nauki na odległość oraz tworzenie wirtualnych przestrzeni edukacyjnych w instytucjach oświatowych – to wszystko wymaga większej uwagi, zmusza do realizacji działań zapobiegających zanikowi bezpośredniej komunikacji studenta z wykładowcą. Dlatego nauczyciel akademicki musi być osobą wszechstronnie rozwiniętą. Integralny rozwój osobowości stanowi podstawę przygotowania nauczyciela akademickiego oraz harmonizacji wszystkich aspektów jego działalności. Konieczne jest zatem stworzenie kompleksowej charakterystyki nauczyciela akademickiego jako wykładowcy-praktyka, wykładowcy-badacza i naukowca uczelni specjalizującej się w określonej dziedzinie nauki. Gotowość do prowadzenia działalności zawodowej to swego rodzaju system charakteryzujący się odpowiednimi wskaźnikami, które w kompleksowym ujęciu pozwalają uzyskać informację o rzeczywistym poziomie pracy nauczyciela. Wskaźniki stanowiące ilościową charakterystykę osobowości odgrywają ważną rolę w porównaniu wyników działalności zawodowej katedr i innych jednostek strukturalnych uczelni. Podkreślić należy, że odpowiednie kształcenie sprzyja rozwojowi możliwości nauczyciela akademickiego.