Polityczna imitacja jako źródło współczesnej kontrrewolucji w postkomunistycznej Europie – próba ujęcia teoriopolitycznego
DOI:
https://doi.org/10.15584/polispol.2021.2.6Słowa kluczowe:
kryzys demokracji, polityczna imitacja, kontrrewolucja, populizmAbstrakt
Artykuł poświęcony został analizie wpływu polityki imitacji na zjawisko kontrrewolucji. Celem artykułu było uzyskanie odpowiedzi na pytanie badawcze dotyczące kwestii, czy polityka imitacji i kontrrewolucja na poziomie rozważań teoretycznych mogą stanowić elementy jednej teorii, dotyczącej kryzysu demokracji liberalnej w krajach Europy postkomunistycznej. Pytaniem szczegółowym była kwestia, czy polityczna imitacja jest kategorią, przy której użyciu możliwe jest wyjaśnianie przyczyn procesu kontrrewolucji w Europie postkomunistycznej. Podstawę dla rozważań stanowią koncepcje Jana Zielonki oraz Iwana Krastewa i Stephena Holmesa. W koncepcji Iwana Krastewa i Stephana Holmesa polityka imitacji stanowi istotną przyczynę dla sukcesu ruchów populistycznych, które przez Jana Zielonkę utożsamiane są z kontrrewolucją. Negatywne opinie dotyczące przebiegu transformacji systemowej w głównej mierze ogniskują się na jej bezalternatywności, problemie narzucenia wartości liberalnych oraz problemie ekonomicznego rozwarstwienia. Przesłanki te stanowią również podłoże dla współczesnych problemów kryzysu demokracji liberalnej.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Polityka i Społeczeństwo
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.