Polityczna imitacja jako źródło współczesnej kontrrewolucji w postkomunistycznej Europie – próba ujęcia teoriopolitycznego

Abstrakt

Artykuł poświęcony został analizie wpływu polityki imitacji na zjawisko kontrrewolucji. Celem artykułu było uzyskanie odpowiedzi na pytanie badawcze dotyczące kwestii, czy polityka imitacji i kontrrewolucja na poziomie rozważań teoretycznych mogą stanowić elementy jednej teorii, dotyczącej kryzysu demokracji liberalnej w krajach Europy postkomunistycznej. Pytaniem szczegółowym była kwestia, czy polityczna imitacja jest kategorią, przy której użyciu możliwe jest wyjaśnianie przyczyn procesu kontrrewolucji w Europie postkomunistycznej. Podstawę dla rozważań stanowią koncepcje Jana Zielonki oraz Iwana Krastewa i Stephena Holmesa. W koncepcji Iwana Krastewa i Stephana Holmesa polityka imitacji stanowi istotną przyczynę dla sukcesu ruchów populistycznych, które przez Jana Zielonkę utożsamiane są z kontrrewolucją. Negatywne opinie dotyczące przebiegu transformacji systemowej w głównej mierze ogniskują się na jej bezalternatywności, problemie narzucenia wartości liberalnych oraz problemie ekonomicznego rozwarstwienia. Przesłanki te stanowią również podłoże dla współczesnych problemów kryzysu demokracji liberalnej.