Poszukiwanie formy i sacrum we współczesnym budownictwie kościelnym

Autor

  • Julia Sowinska Łódź, Uniwersytet Łódzki

Słowa kluczowe:

architektura sakralna, polska architektura posoborowa, współczesne inspiracje sztuką dawną

Abstrakt

Szczególną miejsce w architekturze polskiej drugiej połowy XX wieku zajmuje budownictwo sakralne. Spowodowane jest to z jednej strony faktem, iż w czasach komunistycznych architekci projektujący i budujący kościoły mieli największą swobodę twórczą i niezależność, a jednocześnie wynika z samej specyfiki i roli miejsc służących modlitwie. Konieczne jest tutaj m.in. wprowadzenie bogatej warstwy symbolicznej i znaczeniowej oraz umiejętne wykreowanie odpowiedniej atmosfery i nastroju. W postanowieniach Soboru Watykańskiego II nie zostały zawarte szczegółowe wytyczne dotyczące projektowania kościołów. Można powiedzieć, że sprecyzowano istotę i ideę, a sposób przełożenia jej na język form architektonicznych pozostawiono twórcom. Stąd ogromna różnorodność rozwiązań formalnych i kierunków poszukiwań, a także wyraźny pluralizm form. Ciekawą grupę realizacji, które powstały w Polsce po Soborze Watykańskim II stanowią kościoły, których twórcy w sposób świadomy poszukują inspiracji w sztuce dawnej, w tradycyjnych formach, poddając je współczesnej reinterpretacji. W artykule zaprezentowane i omówione zostały przykłady interesujących koncepcji oraz rozwiązań.

Opublikowane

2008-12-15

Jak cytować

Sowinska, J. (2008). Poszukiwanie formy i sacrum we współczesnym budownictwie kościelnym. Sacrum Et Decorum, (1), 58–72. Pobrano z https://journals.ur.edu.pl/setde/article/view/4958

Numer

Dział

ARTYKUŁY