Panegiryk z epidemią w tle. Ignacego Szydłowskiego "Oda na pamiątkę urodzin doktora Jennera, wynalazcy wakcyny, obchodzoną przez Cesarskie Towarzystwo Medyczne w Wilnie d. 6 maja 1820"

Abstrakt

Artykuł skoncentrowany jest na omówieniu Ody na pamiątkę urodzin doktora Jennera, wynalazcy wakcyny…, ułożonej w 1820 roku przez zapomnianego wileńskiego poetę, Ignacego Szydłowskiego. Utwór ten, wygłoszony w obecności Cesarskiego Towarzystwa Medycznego i przynajmniej czterokrotnie przedrukowany, poświęcony został upamiętnieniu postaci angielskiego lekarza, pomysłodawcy szczepionki przeciwko ospie. Wpisuje się tym samym w nieco marginalizowany – w porównaniu z liryką wyrażającą aspiracje niepodległościowe – nurt postanisławowskiej poezji okolicznościowo-publicznej związanej z osobistościami spoza sceny politycznej, działającymi w obszarze szeroko pojętej nauki. W toku historycznoliterackiej analizy zostaje on zaprezentowany jako suma wpływów polskiej i europejskiej tradycji enkomiastycznej oraz zawodowych interesów wileńskiego środowiska lekarskiego. Obserwacja ta prowadzi do podporządkowania przedstawionego w utworze poetyckiego obrazu epidemii dwóm wiodącym konwencjom – panegirycznej oraz dydaktyczno-propagandowej.