Wytyczne dla Autorów

 

Wytyczne dla Autorów składających prace

do publikacji w czasopiśmie „Tematy i Konteksty”

 

Informacje ogólne:

1. Redakcja przyjmuje wyłącznie prace oryginalne, niedrukowane w innych wydawnictwach. Objętość nadesłanego artykułu nie powinna przekraczać 40 tys. znaków. Prace wyraźnie przekraczające podany rozmiar nie będą poddawane procedurze recenzyjnej.

2. Redakcja czasopisma powinna uzyskać od autora informację o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń lub innych podmiotów.

3. Redakcja umieszcza na stronach tytułowych poszczególnych artykułów: tytuł artykułu, imię i nazwisko autora, afiliację, cyfrowy identyfikator dokumentów elektronicznych DOI oraz unikalny identyfikator naukowców ORCID. Obowiązkiem autorów jest podanie identyfikatora ORCID przed publikacją.

4. Zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego redakcja wprowadza zasady, których celem jest przeciwdziałanie przypadkom ghostwriting i guest authorship.

   1. definicje pojęć:

• ghostwriting to zjawisko, które zachodzi wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji;

• guest authorship (honorary authorship) to zjawisko, które zachodzi wówczas, gdy udział autora jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest autorem/współautorem publikacji.

1. procedura przeciwdziałania zjawisku ghostwriting i guest authorship przyjęta w czasopiśmie „Tematy i Konteksty”:

• zjawiska „ghostwriting”, „guest authorship” są przejawem nierzetelności naukowej, a wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane przez redakcję, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów(instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).

• redakcja wymaga od autorów publikacji ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt;

• redakcja czasopisma „Tematy i Konteksty” powinna uzyskać informację o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów;

• redakcja czasopisma „Tematy i Konteksty” będzie dokumentować wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce.

5. Przyjęcie pracy do druku w czasopiśmie „Tematy i Konteksty” oznacza przeniesienie przez Autorów praw do publikacji na Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

6. Tekst pracy winien być dostarczony do redakcji “Tematów i Kontekstów” w wersji elektronicznej, za pośrednictwem strony internetowej czasopisma.

7. Jeśli artykuł zawiera fotografie lub inne obrazy graficzne, wówczas na autorze artykułu spoczywa obowiązek uzyskania zgody właściciela praw autorskich na ich publikację.

 

Instrukcje dotyczące struktury artykułu:

8. Artykuł powinien zawierać następujące elementy (w podanej kolejności):

   1. imię i nazwisko autora (lub autorów),

   2. afiliację autora (lub autorów),

   3. tytuł,

   4. tytuł i abstrakt w języku angielskim (o objętości do 900 znaków ze spacjami),

   5. słowa kluczowe w języku polskim

   6. słowa kluczowe w języku angielskim,

   7. tekst artykułu (w języku polskim, angielskim lub niemieckim),

   8. bibliografię załącznikową.

9. Artykuł naukowy winien prezentować „określone zagadnienie naukowe w sposób oryginalny i twórczy, problemowy albo przekrojowy”, winien być “opatrzony przypisami, bibliografią lub innym właściwym dla danej dyscypliny naukowej aparatem naukowym”; „artykułem naukowym jest również artykuł recenzyjny” (zob. § 9 Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 lutego 2019 r. w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej).

 

Instrukcje dotyczące edytorskiego przygotowania tekstu:

10. Wskazówki techniczne dotyczące przygotowania artykułu:

    1. zalecane formatowanie:

• tekst główny: czcionka 12 punktów, Times New Roman, interlinia 1,5;

• przypisy: czcionka 10 punktów, interlinia pojedyncza (odsyłacze do przypisów umieszcza się przed znakiem przestankowym bezpośrednio po tekście, np.: tekst¹, „tekst”¹, tekst¹.);

• wcięcia akapitowe: na końcu akapitu ‘Enter’ (do wcięć akapitowych prosimy nie używać tabulatorów);

• marginesy 2,5 cm;

1. materiał ilustracyjny:

• prócz zamieszczenia w tekście ilustracje powinny być dostarczone w postaci odrębnych plików z podaniem ich nazwy;

• fotografie – pliki tif, jpg lub pdf, o rozdzielczości nie mniejszej niż 300 dpi (w przypadku reprodukcji) lub oryginały, dobrej jakości, umożliwiającej wykonanie skanu;

• rysunki – w postaci plików cdr, wmf, ai lub pdf, dobrej jakości do reprodukcji.

Wydawnictwo może wymagać od autora, aby dokonał niezbędnych korekt (technicznych/językowych) w rysunkach/na wykresach utworzonych w programach specjalistycznych. Autor, który nie zgadza się na przesunięcia wykresów/rysunków/schematów/tabel w tekście, jest proszony o zgłoszenie tego przy oddawaniu pracy do Redakcji. Zamieszczenie w czasopiśmie kolorowych ilustracji/wykresów wymaga wcześniejszego uzgodnienia.

11. Wskazówki dotyczące składu tekstu głównego:

• tytuły książek, artykułów, utworów muzycznych, dramatycznych, obrazów wyróżniamy kursywą;

• tytuły wystaw, konferencji, sesji naukowych, konkursów itp. podajemy antykwą w cudzysłowie;

• cytaty ze źródeł i literatury przedmiotu podajemy antykwą w cudzysłowie;

• wszystkie cytaty winny być opatrzone informacją bibliograficzną (w przypisie);

• przy pierwszym przytoczeniu osoby podajemy jej imię i nazwisko (przy każdym następnym wystarczy nazwisko);

• w przypadku pisowni dat przyjmujemy jeden z trzech sposobów zapisu: albo 3 października 1961 r., albo 3 X 1961 r., albo 3. 10. 1961 r.;

• stosujemy zapis: lata dziewięćdziesiąte lub lata 90., ale konsekwentnie wybieramy jedną z form (forma: lata 90-te jest błędna);

• zapisujemy: XX w., nie 20. w. czy dwudziesty wiek;

• okresy, np. 1939–1945, łączymy pauzą bez spacji, podobnie strony dzieła, np. s. 11–20;

• dywiz służy do zapisu nazwisk dwuczłonowych, np. Kelles-Krauz, Skłodowska-Curie, złożeń przymiotnikowych: biało-czerwony, itp.; nie stosujemy dywizu w zestawieniach, gdzie drugi wyraz precyzuje znaczenie pierwszego, np. artysta malarz, nauczyciel wychowawca;

• unikamy stosowania cyrylicy – tytuły, fragmenty tekstów z języka rosyjskiego, ukraińskiego itp. podajemy w transkrypcji wydawniczej;

• respektujemy nową zasadę ortograficzną dotyczącą łącznej pisowni „nie” z imiesłowami przymiotnikowymi, np.: niezrobiony, niezaczęty, niemający;

12. Wskazówki dotyczące składu tekstu pobocznego (przypisów):

• stosujemy ich formę tradycyjną – u dołu kolumny;

• w przypisach tradycyjnych stosujemy konsekwentnie albo sformułowania polskie (tenże/tegoż, taż/tejże, dz. cyt., tamże (tekstem prostym), albo łacińskie: idem, eadem, op. cit., ibidem (kursywą). Składniki opisu bibliograficznego oddzielamy przecinkami, np.: M. Dąbrowska, Dzienniki powojenne, t. 2: 1950–1980, wyd. 2, Londyn 1989.

13. Wskazówki dotyczące opisów bibliograficznych w przypisach:

• wydawnictwa zwarte autorskie: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł i podtytuł, numer tomu i części (z dwukropkiem – t. 1:), miejsce i rok wydania, strona;

• wydawnictwa zwarte zbiorowe: tytuł i podtytuł, inicjał i mienia i nazwisko redaktora (redaktorów), miejsce i rok wydania, strona;

• artykuły w pracach zbiorowych: inicjał imienia i nazwisko, tytuł (kursywą), [w:], dalej jak w opisie bibliograficznym wydawnictwa zwartego;

• artykuły w czasopismach: inicjał imienia i nazwisko, tytuł (kursywą), tytuł czasopisma (antykwą w cudzysłowie), rok wydania czasopisma, numer zeszytu, strona.