Analiza stopnia złożoności obrazu w eyetrackingowych badaniach dzieł sztuki

Abstrakt

W artykule zawarto propozycję metod analizy stopnia złożoności obrazów dla celów badań eyetrackingowych. Problem niejednorodności parametrów fizycznych obrazu jest częstą przyczyną modyfikowania bodźców w celu ich ujednolicenia pod kątem tych parametrów. W przypadku badania odbioru dzieł sztuki taka operacja prowadzi do naruszenia struktury samego dzieła i rodzi problemy metodologiczne. Uwzględnienie współczynnika złożoności obrazu pozwala na porównanie danych eyetrackingowych uzyskanych z różnorodnych bodźców bez konieczności modyfikacji obrazu. Niniejszy artykuł opisuje sposób obliczania tego współczynnika w oparciu o gradient dla poszczególnych pikseli obrazu. Metoda ta może mieć zastosowanie w szeregu badań eyetrackingowych z wykorzystaniem złożonych bodźców.