Religious inspirations in the reconstruction of the language of people with aphasia and the need for sensitivity in religious communication
DOI:
https://doi.org/10.15584/kpe.2021.9.13Keywords:
aphasia, speech therapy, religious inspiration, religious communication, mediaAbstract
Aphasia is a speech disorder involving a total or partial loss of the ability to communicate verbally with the environment. Its main causes are strokes, craniocerebral injuries, and brain tumors. The available publications focus primarily on presenting methods of diagnosing aphasia, methods of conducting speech therapy and presenting methods of improving language skills. However, there are no publications presenting methods of motivating patients to participate in therapy when it does not bring tangible results. The article shows the possibility of using religious inspiration in speech therapy for people with aphatic speech disorders, and also draws attention to the need for sensitivity in the process of religious communication. The category of physical compassion can play a special role in a world dominated by digital media and communication technologies.
Downloads
References
Acampora R.R., O cielesnym współodczuwaniu, tłum. D. Chabrajska, „Ethos” 2013(102), nr 2, s. 133–135.
Bartmiński J., Nastąpiło coś, co można określić za Mickiewiczem jako znieważenie języka, „Gość Lubelski”, https://lublin.gosc.pl/doc/5346431.Prof-J-Bartminski-Nastapilo-cos-co-mozna-okreslic-za [dostęp: 4.01.2022].
Beck U., Społeczeństwo światowego ryzyka. W poszukiwaniu utraconego bezpieczeństwa, tłum. B. Baran, Warszawa 2012.
Bielecki S., Niepełnosprawni w Kościele, „Kieleckie Studia Teologiczne” 2009, nr 8, s. 271–282.
Bielecki A., Żmudzka-Wilczek E., Opara J., Mehlich K., Ocena jakości życia osób po udarze mózgu przy pomocy skali S.A.-SIP 30, cz. I, „Zeszyty Metodyczno-Naukowe AWF w Katowicach” 2006, nr 20, s. 71–83.
Campbell H., Making Space for Religion in Internet Studies, „The Information Society” 2005, nr 21, s. 309–315.
Edelman R., Declaring Information Bancruptcy, https://www.edelman.com/trust/2021-trust-barometer/insights/declaring-information-bankruptcy [dostęp: 4.01.2022].
Grabias S., Mowa i jej zaburzenia, „Audiofonologia” 1997, t. X, s. 9–36.
Grzesiak-Witek D., Diagnoza i terapia logopedyczna osób z afazją motoryczną. Odbudowanie kompetencji językowej i systemu językowego, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Kraków 2013.
Grzesiak-Witek D., Sobolewski P., System wartości pacjentów po udarze mózgu w oparciu o badania własne [w:] Międzypokoleniowy przekaz wartości w rodzinie, red. J. Zamorski, Fundacja Uniwersytecka w Stalowej Woli, Stalowa Wola – Rzeszów 2009, s. 141–154.
Herzyk A., Afazja: mechanizmy mózgowe i symptomatologia, „Logopedia” 2000, nr 27, s. 23–53.
Hjarvard S., The Mediatization od Culture and Society, New York 2013.
Hjarvard S., The Mediatization of Society. A Theory of the Media as Agents of Religious Changes, „Northern Lights” 2008, nr 6, s. 9–26.
Jaracz K., Kozubski W., Jakość życia po udarze mózgu, cz. II: Uwarunkowania kliniczne, funkcjonalne i społeczno-demograficzne, „Udar Mózgu” 2001, nr 3(2), s. 63–70.
Jodzio K., Wybrane parametry prognostyczne zaburzeń językowych w afazji, „Studia Psychologiczne” 2003, nr 41, s. 25–42.
Kirshner H.S., Zaburzenia języka i mowy [w:] Neurologia w praktyce klinicznej. Zasady diagnostyki i postępowania, red. A. Prusiński, Wydawnictwo CZELEJ, Lublin 2006, t. 1, s. 171–198.
Knapczyk M., Badanie zaburzeń komunikacji w afazji. Przegląd metod badań afazji w Polsce i na świecie, „Forum Logopedyczne” 2017, nr 25, s. 193–204.
Łuka M., Pastwa R.J., Pedagogiczne i medioznawcze aspekty przeciwdziałania przemocy. Z doświadczenia Katolickiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom Potrzebującym AGAPE, Lublin 2020.
Milewska K., Okurowska-Zawada B., Kackieło-Tomulewicz J., Samusik M.J., Taksonomia afazji – kryteria klasyfikacji oraz rodzaje zespołów zaburzeń, „Logopaedica Lodziensia” 2021, nr 5, s. 147–158.
Pałka T., Puchowska-Florek M., Chory po udarze – rehabilitacja ruchowa i zaburzeń mowy, „Choroby Serca i Naczyń” 2007, nr 4(2), s. 89–92.
Pastwa R.J., Komunikowanie religijne na przykładzie Kościoła katolickiego w Polsce z uwzględnieniem kontekstu pandemii koronawirusa, „Kultura – Media – Teologia” 2020, nr 41, s. 38–60.
Pąchalska M., Afazjologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Kraków 1999.
Pąchalska M., Neuropsychologiczna diagnostyka afazji [w:] Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Wyd. Uniwersytet Opolski, Opole 2005, s. 750–845.
Piekot T., Dyskurs polskich wiadomości prasowych, Kraków 2006.
Piontek D., Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce, Poznań 2001.
Popielski K., Wolicki M., Antropologiczno-filozoficzne podstawy analizy egzystencjalnej i niektóre jej aplikacje do teorii osobowości [w:] Człowiek – pytanie otwarte. Studia z logoteorii i logoterapii, red. K. Popielski, Wydawnictwo KUL, Lublin 1987, s. 101–106.
Potter V.R., Bioethics. Bridge to the Future, Englewood Cliffs, New Jersey 1971.
Puchowska M., Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w przypadku afazji całkowitej, „Forum Logopedy” 2016, nr 13, s. 4–7.
Seniów J., Litwin M., Afazja poudarowa, „Neurologia po Dyplomie” 2013, nr 8(2), s. 46–51.
Stein E., O zagadnieniu wczucia, tłum. D. Gierulanka, J.F. Gierusa, Kraków 2014.
Styczek I., 1980, Logopedia, PWN, Warszawa.
Szeląg E., Neuropsychologiczne podłoże mowy [w:] Mózg a zachowanie, red. T. Górska, A. Grabowska, J. Zagrodzka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, s. 429–459.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 KULTURA – PRZEMIANY – EDUKACJA
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
