Stanowisko Afganistanu wobec przyjęcia instrumentów międzynarodowej ochrony praw człowieka, cz. II: lata 1973–1989

Autor

  • Klaudia Cenda-Miedzińska Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15584/polispol.2022.4.3

Słowa kluczowe:

Afganistan, prawa człowieka, prawo międzynarodowe, Związek Radziecki

Abstrakt

Artykuł stanowi drugą część cyklu opracowań ukazujących drogę, jaką pokonał Afganistan na rzecz przyjęcia międzynarodowego instrumentarium ochrony praw człowieka. Na podstawie aktów prawa krajowego i międzynarodowego, a także źródeł historycznych dokonano analizy uwarunkowań, które w okresie funkcjonowania Republiki Afganistanu doprowadziły do przyjęcia bądź odrzucenia przez państwo międzynarodowych traktatów dotyczących praw człowieka. Głównym celem badawczym jest ukazanie zmian na arenie politycznej państwa i wewnętrzne-go porządku prawnego, które warunkowały przystąpienie do międzynarodowego instrumentarium ochrony praw człowieka. Szczególną uwagę poświęcono sytuacji państwa w kontekście stosunków międzynarodowych, w tym wpływu Związku Radzieckiego na rządy Afganistanu.

Pobrania

Opublikowane

2023-01-13

Jak cytować

Cenda-Miedzińska, K. (2023). Stanowisko Afganistanu wobec przyjęcia instrumentów międzynarodowej ochrony praw człowieka, cz. II: lata 1973–1989. Polityka I Społeczeństwo, 20(4), 39–58. https://doi.org/10.15584/polispol.2022.4.3

Numer

Tom 20 Nr 4 (2022)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Polityka i Społeczeństwo

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.