Dzielnica, ale jaka? Kilka uwag o epitetach określających getto warszawskie

Abstrakt

Tekst jest próbą zaprezentowania i przeanalizowania językowego uniwersum związanego z nazywaniem i/lub określaniem cech getta warszawskiego, czyli żydowskiej dzielnicy zamkniętej w Warszawie, stworzonej przez Niemców w 1940 roku dla ponad czterech setek tysięcy Żydów. Najczęstszym określeniem zastępującym słowo „getto” było sformułowanie „żydowska dzielnica mieszkaniowa”, które było bezpośrednim tłumaczeniem niemieckiego terminu „Jüdischer Wohnbezirk”, oficjalnie używanego na określenie tego obszaru. Zbiór innych epitetów towarzyszących słowu „dzielnica”, odnaleziony w źródłach historycznych, zarówno pochodzenia żydowskiego, jak i polskiego, powstałych w czasie wojny lub wiele lat po jej zakończeniu, pokazuje stosunek mówiącego do tego nowego rozwiązania topograficznego, które nie tylko podzieliło miasto, ale także napiętnowało i fizycznie odseparowało jego mieszkańców.