Ideał szczęścia rodzinnego w powieści „Szczęście rodzinne” Lwa N. Tołstoja

Abstrakt

Szczęście rodzinne Lwa Tołstoja jest szczerym wyznaniem kobiety, której mimo miłości męża, zdrowych dzieci, wygodnego mieszkania, otaczającego ją piękna natury, czegoś w życiu brakuje. Tołstoj dokonuje szczegółowej analizy czynników wpływających na relacje między kobietą a mężczyzną oraz powodów wygasania między nimi miłości. Szuka przyczyn, winowajcy i sposobu na uratowanie związku małżeńskiego. W dziele tym Tołstoj w formie literackiej przedstawił klasyfikację relacji małżeńskich i odpowiedział na prawie wszystkie pytania nurtujące ludzkość. Jego zdaniem recepta na szczęście rodzinne jest prosta: „My wszyscy, ale przede wszystkim wy, kobiety, musicie na własnej skórze przeżyć cały bezsens życia, żeby wrócić do jego podstaw”, a potem „nowy sens miłości do dzieci i ojca waszych dzieci stworzy podwaliny drugiego, całkowicie jednak odmiennego szczęśliwego życia.“ Powieść Szczęście rodzinne stanowi zakończenie okresu ideologicznych i artystycznych poszukiwań Tołstoja, kiedy próbował uciec przed społecznym zamętem i znaleźć ratunek w sztuce, przyrodzie oraz w gospodarowaniu majątkiem. Powieść ta, oprócz intrygującej fabuły, ukazuje psychologiczne i moralne aspekty życia małżeńskiego. Wielu czytelników one zainteresują, innych oburzą i nie pozwolą zgodzić się z autorem, ale z całą pewnością nie pozostawią obojętnymi.