Możliwości zagospodarowania odpadów z produkcji drobiarskiej w zgodzie z zasadami biogospodarki

Autor

  • Karolina Mroczek Studenckie Koło Naukowe Oceny i Przetwórstwa Żywności „Kabanosik”
  • Mariusz Rudy Katedra Przetwórstwa i Towaroznawstwa Rolniczego, Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Biologiczno-Rolniczy
  • Marian Gil Katedra Przetwórstwa i Towaroznawstwa Rolniczego, Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Biologiczno-Rolniczy
  • Janusz R. Mroczek Katedra Przetwórstwa i Towaroznawstwa Rolniczego, Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Biologiczno-Rolniczy

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2018.22.2.11

Słowa kluczowe:

biogospodarka, produkcja drobiarska, odpady

Abstrakt

Rynek produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym mięsa drobiowego i jaj, jest istotnym elementem globalnej gospodarki żywnościowej. Jednym z powodów rozwoju branży drobiarskiej są względy zdrowotno-żywieniowe, coraz częściej brane pod uwagę przez świadomych konsumentów. Intensyfikacja produkcji drobiarskiej z jednej strony zapewnia wyższą opłacalność, ale z drugiej strony wiąże się z większą ilością produktów odpadowych. Problemy środowiskowe związane z użytkowaniem drobiu odnoszą się do takich zagrożeń jak: ograniczone możliwości zagospodarowania obornika i pomiotu, emisja amoniaku i gazów cieplarnianych, eutrofizacja czy trudności w racjonalnej utylizacji odpadów poubojowych. Gospodarka odpadowa w fermach i ubojniach drobiu nie zawsze jest prowadzona racjonalnie, stąd konieczność poszukiwania proekologicznych rozwiązań, wpisujących się w koncepcję biogospodarki i zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich.

Downloads

Bibliografia

Cabuk M., Alcicek A., Bozkurt M., Akkan S. 2004. Effect of Yucca schidigera and natural zeolite on broiler performance. International Journal of Poultry Science. 3. 651-654.

Gąsior J., Kaniuczak J., Kostecka J. 1998. Skład chemiczny wermikompostów z obornika bydlęcego, owczego i trzody chlewnej. Zeszyty Naukowe AR w Krakowie. Sesja Naukowa. 58. 143-148.

Gilewski R., Wężyk S. 2018. Perspektywy rozwoju drobiarstwa do 2020 roku. Ogólnopolski Informator Drobiowy. 12. 38-42.

Grabowski T. 2003. Drób mięsny jako surowiec rzeźny. Polskie Drobiarstwo. 11. 16-17.

Grochowska K., Kołodziejczyk D., Socha S. 2016. Znaczenie mięsa w żywieniu człowieka i preferencje konsumentów związane z jego spożyciem w Polsce na przestrzeni ostatnich 30 lat. Wiadomości Zootechniczne. R. LIV (4). 34-45.

Herbut E., Krawczyk W., Walczak J. 2011. Przechowywanie odchodów drobiowych i jego skutki. Polskie Drobiarstwo. 9. 28-29.

Janowski J., Rutkowski A. 2010. Uwarunkowania rozwoju drobiarstwa w Polsce i na świcie. Przeglad Hodowlany. 9. 7-10.

Jędrczak A., Myszogoraj S. 2010. Fermentation of organic waste from turkey breeding and slaughterhouses. Polish Journal of Environmental Studies. 3. 62-67.

Kijowski J. 2003. Wartość żywieniowa mięsa drobiowego. Przemysł Spożywczy. 3. 10-11.

Konarska M., Sakowska A., Przybysz M.A., Popis E. 2015. Produkcja i spożycie mięsa drobiowego w Polsce i na świcie. Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Problemy rolnictwa światowego. 15. (2). 96-105.

Korytkowska H.G. 2018. Negatywne skutki substancji odorotwórczych emitowanych z ferm drobiu. Polskie Drobiarstwo. 10. 48-51.

Kostecka J., Pączka G., Garczyńska M., Podolak-Machowska A., Dunin-Mugler C., Szura R. 2014. Wykorzystanie wermikompostowania do zagospodarowania odpadów organicznych w gospodarstwach domowych. Inżynieria i Ochrona Środowiska. T. 17 (1). 21-30.

Marek P. 2018. Efektywne zagospodarowanie pomiotu kurzego z chowu klatkowego. Polskie Drobiarstwo. 8. 58-62.

Mielczarek P. 2012. Weryfikacja wartości współczynników emisji amoniaku i gazów cieplarnianych z produkcji zwierzęcej. Inżynieria Rolnicza. 4 (139). 267-276.

Mituniewicz T. 2016. Możliwości zagospodarowania pomiotu drobiwego (cz. II). Ogólnopolski Informator Drobiowy 6. 22-31.

Mroczek J. 2011. Możliwości zagospodarowania odchodów z ferm drobiu w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Polskie Drobiarstwo. 5. 28-31.

Mroczek J.R. 2017. Gęsina w kuchni polskiej. Polskie Drobiarstwo. 5. 10-13.

Myszogoraj S., Puchalska E. 2012. Odpady z chowu i uboju drobiu - zagrożenie dla środowiska czy surowiec do produkcji energii. Medycyna Środowiskowa. 15. (3). 106-115.

Panasiewicz M.K., Mazur J. 2018. Nowe spojrzenie na utylizację i przetwarzanie odpadów powstających w przetwórstwie drobiarskim. Gospodarka Mięsna. 7. 12-17.

Roczniki Statystyczne Głównego Urzędu Statystycznego za lata 1995-2017.

Sobczyk J., Soeberg H.P., Waligóra T. 2004. Kompostowanie odchodów drobiowych – próba wyznaczenia przydatnej technologii. Polskie Drobiarstwo. 7. 47-49.

Utnik-Banaś K., Krawczyk J. 2016. Produkcja drobiarska w aspekcie założeń biogospodarki. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu. XVIII. (2). 278-283.

Vitousek P.M., Howarth R.W. 1991. Nitrogen limitation on land and in the sea: how can it occur? Biogeochemistry. 13. 87-115.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-28

Inne teksty tego samego autora