Wstręt jako rękojmia afektywnego poznania. Przypadek "Copyright" Michała Witkowskiego
DOI:
https://doi.org/10.15584/tik.2020.33Słowa kluczowe:
wstręt, affect, childhood, unfamiliarity, cognitionAbstrakt
Copyright (2001) został zinterpretowany jako opowieść o dzieciństwie i młodości, ukazująca zarówno doświadczenia dojrzewającego bohatera, jak i polską rzeczywistość ostatnich dwóch dekad XX wieku. Pogodzenie się z własnym dzieciństwem i poszukiwanie języka do wyrażenia własnego „ja” determinuje narrację książki. Jednak ten rytm narracji jest zakłócany przez obiekty obrzydzenia, w które obfitują te opowieści. W efekcie autor proponuje interpretację zbioru opowiadań Witkowskiego z perspektywy afektywnej. Analizując różne teksty, wyjaśnia, jaką rolę w nich odgrywa wstręt. Dowodzi, że pomimo swoich negatywnych właściwości wstręt może być warunkiem koniecznym samorealizacji i źródłem poznania afektywnego. Dzieje się tak między innymi dzięki uświadomieniu sobie dziecięcych uczuć, które bohater przeżywa w konfrontacji z obrzydliwymi ludźmi i przedmiotami.
