Czarna śmierć i lekcja życia – dwie odsłony

Piotr Salwa

doi:10.15584/tik.2021.3

Autor

Piotr Salwa Uniwersytet Warszawski (prof. em.)

DOI:

https://doi.org/10.15584/tik.2021.3

Słowa kluczowe:

literatura włoska, dawna nowelistyka, literacki moty dżumy, Giovanni Boccaccio, Giovanni Sercambi, Toskania

Abstrakt

W artykule poddano analizie sposób wykorzystania motywu zarazy przez dwóch toskańskich autorów: sławnego Boccaccia i żyjącego niewiele później, zapomnianego Sercambiego.z Lukki. Podobne wydarzenia rozumiane i wykorzystywane są w diametralnie odmienny sposób.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Boccaccio G., Dekameron, przeł. Edward Boyé, tekst poprawił i uzupełnił Mieczysław Brahmer, z oryginałem porównał, przedmową i przypisami opatrzył Krzysztof Żaboklicki, Warszawa 1997.

Bremond C., Le Goff J., Schmitt J.-C., L’Exemplum, Brepols (Typologie des sources du Moyen Age occidental), Turnhout 1982.

Brugiantino V., Le cento novelle da messer Vincenzo Brugiantino dette in ottava rima, et tutte hanno la allegoria, con il proverbio a proposito della novella, Venezia 1554.

Croniche di Giovanni Sercambi lucchese, pubblicate sui manoscritti originali, a cura di Salvatore Bongi, Istituto Storico Italiano (Fonti per la Storia d’Italia), Lucca 1892.

Manikowska H., Topos czy rzeczywistość? O czarnej śmierci w Dekameronie raz jeszcze, „Studia Źródłoznawcze” 2015, vol. 53, s. 17–54.

Lee Alexandra R.A., The Bianchi of 1399 in Central Italy. Making Devotion Local, Brill, Leiden–Boston 2021.

Olson G., Literature as Recreation in the Later Middle Ages, Ithaca and London 1982.

Padoan G., Mondo aristocratico e mondo comunale nell’ideologia e nell’arte di Giovanni Boccaccio, “Studi sul Boccaccio” 1964, II, s. 81–216.

Picone M., Tre tipi di cornice novellistica: modelli orientali e tradizione narrativa medievale, “Filologia e critica” 1988, 13, s. 3–26.

Rutkowska-Płachcińska A., Dżuma w Europie zachodniej w XIV w.: straty demograficzne i skutki psychiczne, „Przegląd Historyczny” 1978, t. 69, nr 1, s. 75–102.

Salwa P., “Cacciato e isfolgorato dalla fortuna”: Variazioni sul tema dell’esilio e gli inizî della novella italiana, w: Exil und Heimatferne in der Literatur des Humanismus von Petrarca bis zum Anfang des 16. Jahrhunderts, hsg. von Francesco Furlan, Gabriel Simoneit und Hartmut Wulfram, Narr Francke Attempto Verlag, Tübingen 2019, s. 61–78.

Salwa P., Dawna nowela włoska – w poszukiwaniu definicji, „Odrodzenie i Reformacja w Polsce” 1992, XXXVI, s. 53–73.

Salwa P., Dialogowość w dawnej noweli włoskiej, „Przestrzenie Teorii” 2008, nr 9, s. 41–52.

Salwa P., Historie zmyślone – historie prawdziwe. Ideologia i polityka w dawnej noweli toskańskiej, Warszawa 2000.

Simone F., Giovanni Boccaccio “fabbro” della sua prima fortuna francese, w: Il Boccaccio nella cultura francese, a cura di Carlo Pellegrini, Olschki, Firenze 1971, s. 49–80.

Sinicropi G., Studio introduttivo, w: G. Sercambi, Novelle, nuovo testo critico con studio introduttivo e note a cura di Giovanni Sinicropi, Firenze 1995, s. 9–32.

Szostek T., Exemplum w polskim średniowieczu, Warszawa 1997.

Wójcik J., Acedia jako problem pedagogiczny, https://katedra.uksw.edu.pl/publikacje/jakub_wojcik/acedia_jako_problem.pdf.