Niewinność źródłem komizmu. O "Autorkach" Henryka Sienkiewicza

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/tik.2025.17

Słowa kluczowe:

Henryk Sienkiewicz, dramat, humor, komizm obrazek sceniczny

Abstrakt

Autorki Henryka Sienkiewicza to dziś już zupełnie nieznany utwór sceniczny, w którym obrano niecodzienną strategię budowania komizmu. Źródłem humoru w tym tekście jest bowiem niewinność i nieświadomość bohatera dziecięcego. Biorąc pod uwagę okoliczności powstania utworu, to znaczy moment historyczny oraz tendencje, jakie były wówczas obecne w literaturze, wprowadzenie śmiechu za pomocą specyficznej kreacji dziecka wydaje się nieoczywistym wyborem, dlatego też warto się mu przyjrzeć. Celem artykułu jest określenie rodzaju komizmu, jaki został zastosowany w Autorkach Henryka Sienkiewicza oraz scharakteryzowanie jego funkcjonalności. Rozważania będą potwierdzeniem tezy, iż humor sienkiewiczowskiej sztuki został oparty o trzy filary: dziecięca niewinność i nieświadomość, seksualność człowieka oraz zabawne odwołanie się do stereotypów polskiej powieści sentymentalnej.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Garczyński S., Anatomia komizmu, Poznań 1989.

Grzenia J., Słownik imion, Warszawa 2002.

Hurtaut P. T. N., Sztuka pierdzenia. Esej teoriofizyczny i metodyczny, Gdańsk 2023.

Impelusso L., Nature and Its Symbols, Los Angeles 2004.

Jurkowski A., Juliusz albo Nierówność losu, Wilno 1826, http://rcin.org.pl/publication/189177/edition/163656/juliusz-albo-nierownosc-losu-romans-historyczny-w-trzech-czesciach-t-3-jurkowski-aleksander-j-apposition-1790-drukarnia-bazylianow-apposition-wilno?language=pl (dostęp: 24.04.2024).

Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 1990.

Koziołek R., Znakowanie trawy albo praktyki filologii, Katowice 2011.

Krzyżanowski J., Twórczość Henryka Sienkiewicza, Warszawa 1973.

Lisak A., Miłość, kobieta i małżeństwo w XIX wieku, Warszawa 2009.

Markiewicz H., Pozytywizm, Warszawa 1999.

Pisma krytycznoliterackie, oprac. E. Jankowski, Wrocław 1959.

Ratajczakowa D., Mistrz. O twórczości Aleksandra Fredry, Warszawa 2023.

Recepcja twórczości Sienkiewicza, red. L. Ludorowski, H. Ludorowska, Z. Mokranowska, Lublin 2005.

Sienkiewicz H., Dramaty, red. J. Krzyżanowski, Warszawa 1951.

Sikora I., Przyroda i wyobraźnia. O symbolice roślinnej w poezji Młodej Polski, Wrocław 1992.

Słownik języka polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/sjp/syn-naturalny;2525710.html (dostęp: 23.04.2024).

Stolarczyk S., Ogród polskiej Safony. O symbolice roślin w poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Wydawnictwo Internetowe Ebookowo, 2014.

Zawadzka J., Kronika serc czułych. Stereotypy polskiej powieści sentymentalnej I połowy XIX wieku, Warszawa 1997.

Żeleński T., Śmiech, uśmiech i zgroza, Warszawa 1933, https://polona.pl/item/smiech-usmiech-i-zgroza,Mjk3NjUyNw/ (dostęp: 24.04.2024).

Pobrania

Opublikowane

2025-11-11

Jak cytować

Lauks, A. (2025). Niewinność źródłem komizmu. O "Autorkach" Henryka Sienkiewicza. Tematy i Konteksty, 20(15), 215–224. https://doi.org/10.15584/tik.2025.17