Metrum i pistolet. Zasady przekładu poetyckiego według Antona Marii Raffa

Abstrakt

W artykule przedstawiono strategie tłumaczenia poezji polskiej Antona Marii Raffo (1937-2018), jednego z najwybitniejszych włoskich tłumaczy literatury polskiej. W swoim nieustannym dążeniu do reprodukcji metrum i, w miarę możliwości, rymów, odróżniał się od dominujących trendów przekładu poezji we Włoszech, zalecając stosowanie – i nadużywanie – wiersza wolnego nawet w poezji metrycznej i rymowanej. Raffo tłumaczył poetów, którzy nadal posługiwali się tradycyjną wersyfikacją, jak Jan Kochanowski (prawdziwym arcydziełem jest jego przekład Pieśni – Ody Kochanowskiego), Adam Mickiewicz czy Bolesław Leśmian, ale także poeci XX wieku, jak Czesław Miłosz, Zbigniew Herbert czy Wisława Szymborska, wśród których wybrał i przetłumaczył wiersze, które wykazują pewną prawidłowość metryczną. Strategię Raffo wykorzystało kilku innych tłumaczy polskiej poezji we Włoszech.